• Gruzja
• Imeretia

10 rzeczy o Imeretii

Czyli wszystko, co musisz wiedzieć o najmodniejszym regionie Gruzji

1. Co to jest? – Region winiarski słynący z wysokiej jakości win białych i bursztynowych.

2. Gdzie leży? – Imeretia położona jest w centralno-zachodniej Gruzji. Zdecydowaną cześć jej obszaru stanowią góry. Znajduję się w strefie klimatu wilgotnego, miejscami subtropikalnego, z umiarkowanym wpływem Morza Czarnego.

3. Jak wygląda? – Winiarska część regionu jest bardzo zielona, pełna małych klimatycznych wiosek, sadów i rzędów winorośli, ze szczytami Kaukazu w tle. Wciąż można tam spotkać krzewy prowadzone na pergolach. Winiarnie, zwane lokalnie czur-marani, często znajdują się na świeżym powietrzu, gdzie wino dojrzewa w amforach zakopanych na podwórkach, w cieniu drzew, lub pod prowizorycznym zadaszeniem.

4. Jakie szczepy? – Najważniejsze odmiany to białe krakhuna, tsolikouri, tsitska. Ich blend jest typowy dla jedynej apelacji na tym obszarze, obejmującej wioskę Sviri. Szczepy czerwone to dzvelshavi, dające zwiewne i delikatne wina oraz bardzo wyraziste ostkhanuri sapere.

5. Jak to smakuje? – W Imeretii powstają głównie wina białe i lekko bursztynowe, o wyraźniej kwasowości oraz umiarkowanym poziomie alkoholu. Wpływa na to nieco chłodniejszy klimat, sprzyjająca dobowa amplituda temperatur i proces produkcji zorientowany na świeżość. W odróżnieniu od Kachetii, wina spędzają zdecydowanie mniej czasu w kontakcie ze skórkami i zwykle macerowane są tylko na części czaczy (wyłącznie skórki, bez szypułek i pestek). Używanie qvevri do fermentacji i starzenia jest wpisane w stylistykę małych producentów hołdujących tradycji i naturalności. W efekcie powstają wina eleganckie, orzeźwiające, lekko taniczne, bogate w aromaty suszonych owoców, nuty ziołowe i mineralne. Czerwona  Imeretia, to zwykle owocowe i delikatnie wybarwione dzvelshavi (często również w wersji rose) lub zdecydowane otskhanuri sapere, z wysokim poziomem tanin i imponującym potencjałem starzenia.

6. Co oprócz wina? – Mało kto pamięta, że region ten jest największym w kraju zagłębiem czołowych producentów qvevri. Tutaj znajdują się wioski (Tkemlovana, Shrosna i Makatubani), słynące z najlepszej jakości gliny i to właśnie z Imeretii amfory trafiają do wielu znanych naturalistów na całym świecie.

7. Imeretia kiedyś – Historycznie i obecnie to drugi co do ważności obszar produkcji wina w Gruzji. Poza momentem dziejowych zawirowań, zawsze znany był ze świetnej jakości win białych, długo docenianych wyłącznie lokalnie, pozostający w cieniu powszechnie znanej Kachetii. Do dziś na rynku polskim dostępność win z Imeretii jest mocno limitowana i pozostaje raczej w segmencie koneserskim.

8. Imeretia dziś – W ostatnich latach Imeretia wyraźnie wraca do łask, głównie za sprawą działalności naturalistów skupionych w regionie, takich jak Ramaz Nikoladze, Baia Abuladze, Gogita Makaridze, Archil Guniava oraz dzięki młodszym pokoleniom idącym w ślady rodzinnych tradycji winiarskich, wzbogaconych o pierwiastek „bywania w świecie”. Mam przez to na myśli ich rosnącą świadomość mechanizmów promocji i marketingu, także o zasięgu międzynarodowym.

9. Ile kosztuje? – Butelki, które trafiają na polski rynek, w ograniczonych ilościach, pochodzą przeważnie od małych, lokalnych producentów, znanych z niskointerwencyjnych technik produkcji i naturalistycznego zacięcia. Stąd też całkowicie uzasadnione ceny, które uśredniając, oscylują w okolicach stu złotych, bardzo dobrze zazwyczaj wydanych.

10. Polecane wina

Baia Krakhuna 2019, Kisi sklep&bar (58 zł)
Baia Krakhuna-Tsolikouri-Tsitska 2019, Kisi sklep&bar (58 zł)
Makaridze Tsitska 2020, Kisi sklep&bar (62 zł)
Churi Chinebuli Krakhuna 2018, GMT Natural Wine Boutique (80 zł)
Gvantsa Otskhanuri Sapere 2019, Kisi sklep&bar (58 zł)
Churi Chinebuli Otskhanuri Sapere 2018, GMT Natural Wine Boutique (84 zł)
Ramaz Nikoladze Dzvelshavi Red 2020, RAUSZ (139 zł)