Winicjatywa zawiera treści przeznaczone tylko dla osób pełnoletnich.

Treści na Winicjatywie mają charakter informacji o produktach dostępnych na rynku a nie ich reklamy w rozumieniu Ustawy o wychowaniu w trzeźwości (Dz.U. 2012 poz. 1356).

Winicjatywa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, zbierając anonimowe dane dotyczące korzystania z portalu (strona wejścia, czas trwania wizyty, klikane linki, strona wyjścia, itd.) za pomocą usługi Google Analytics lub podobnej. Zbierane dane są anonimowe – w żaden sposób nie pozwalają na identyfikację użytkownika.

Opuść stronę

Tańsze zamienniki wielkich win

Komentarze

Czy drogie wina-legendy mogą mieć swoje ekwiwalenty? Jeśli założymy, że na cenę składa się przede wszystkim wyjątkowość terroir i szczególny duch, wnoszony przez utalentowanego winiarza, odpowiedź musi brzmieć: nie. Jeśli jednak poszukujemy win, które swym charakterem będą nawiązywały do starszych i droższych braci (bo powstają z tych samych odmian, w podobnym siedlisku), i zaakceptujemy ich nieco mniejszą koncentrację, strukturę, elegancję i niepowtarzalność – możemy cieszyć się szeroką gamą zamienników, od których nie schudnie nasz portfel.

Szampan

Robiony metodą tradycyjną w chłodnym klimacie z gron chardonnay, pinot noir i pinot meunier.

Szukajcie:
Crémant de bourgogne (najbliższa lokalizacja, podobne odmiany, ta sama metoda produkcji), crémant d’alsace.
Poza Francją: franciacorta, cava, deutscher sekt. Zobaczcie listę polecanych producentów.

Bordeaux

Najwyższe ceny uzyskują wina z gminnych apelacji: Margaux, Saint-Julien, Pauillac i Saint-Estèphe (Lewy Brzeg) oraz cru z Saint-Émilion i Pomerol (Prawy Brzeg) z kupaży cabernet sauvignon, merlota i cabernet franc.

Szukajcie:
Lewy Brzeg: Haut-Médoc, Moulis, Listrac.
Prawy Brzeg: Fronsac, apelacje satelickie Saint-Émilion, np. Lussac Saint-Émilion.
Poza Bordeaux: Bergerac, Buzet i wiele innych win Południowego Zachodu.

Burgundia

Ceny burgundzkich premier i grand cru w obu kolorach sięgają powoli sufitu. Białe wina powstają tu z czystego chardonnay, czerwone – z pinot noir.

Szukajcie:
Burgundia: AOC Bourgogne Blanc i AOC Bourgogne Rouge, a na nieco wyższej półce – wina z Côte Chalonnaise (AOC: Bouzeron, Rully, Mercurey, Givry, Montagny) oraz Mâconnais. Wina z tego ostatniego podregionu kupimy m.in. w WinnicaLidla.pl.
Poza Burgundią: Alto Adige we Włoszech, früh- i spätburgundery z Niemiec, pinot noir z Egeru i Moraw.

Barolo

Wielkie włoskie wino powstaje na niewielkiej części wzgórz Langhe, na południowy zachód od Alby w Piemoncie, i jest tłoczone wyłącznie z odmiany nebbiolo.

Szukajcie:
Langhe: DOC Nebbiolo d’Alba, Langhe Nebbiolo (na przykład to).
Piemont: apelacje z Alto Piemonte powyżej Novary (Gattinara, Ghemme, Lessona, Bramatera, Colline Novaresi).

Amarone della Valpolicella

Gigant z Italii: mocne, skoncentrowane wino z okolic Werony robione z podsuszanych winogron odmian takich jak corvina, rondinella, corvinone, molinara i innych.

Szukajcie:
Valpolicella: użyte do produkcji podsuszone wytłoczone grona wykorzystuje się jeszcze raz, zanurzając je w wytrawnej „zwykłej” valpolicelli. Tak powstaje wino zwane ripasso. Nie ma tej koncentracji co amarone, ale jest bardzo zmysłowe. I tańsze o połowę, a czasami – jak pokazuje choćby przykład Tedeschi – nawet więcej.
Poza Valpolicellą: czerwone wina z podsuszanych gron robi się w wielu miejscach, np. w Apulii, a nawet w Nowym Świecie. Najczęściej jednak brakuje im równoważącej kwasowości amarone.

Brunello di Montalcino

Wedle wielu – najlepsze wino w Toskanii i jedno z najlepszych w całych Włoszech. Powstaje wokół Montalcino, na południe od Sieny, wyłącznie z odmiany sangiovese grosso.

Szukajcie:
Montalcino: młodszym bratem, nie tak skoncentrowanym i strukturalnym, ale z tego samego obszaru, jest krócej starzone Rosso di Montalcino.
Toskania: Chianti Classico; powstaje w co najmniej 85 proc. z sangiovese, nieco dalej na północ, ma podobne aromaty, a kosztuje zdecydowanie mniej.

Priorat

Bardzo dziś znany i modny region w Katalonii zbudował swą sławę na potężnych winach z gron z bardzo starych krzewów garnachy i cariñeny.

Szukajcie:
Katalonia: najlepszym zamiennikiem dla prioratu są wina z otaczającej ów region strefy Montsant, nieco mniej skoncentrowane, ale o podobnym charakterze. Dobrym tropem są też butelki z okolic nieodległej Tarragony.

Komentarze

Musisz być zalogowany by móc opublikować post.

  • Brunello di Montalcino jest najlepiej wypromowaną apelacją toskańską. Jednak nie szukałbym, przepraszam za wyrażenie, „zamienników” w Rosso ani w Chianti. Jeśli już, pojedchałbym 40 km do Montepulciano, gdzie z tych samych szczepów wytwarza się Vino Nobile. Mniej znane, równie dobre – jak zawsze trzeba wiedzieć od kogo.

    • (Winicjatywa)

      Kuba Guzowski

      Oczywiście każdy ma swój smak, ale Vino Nobile swoim entuzjazmem do alkoholu, beczki i ekstraktu ciężko pracowało na to, żeby nie być zamiennikiem znacznie finezyjniejszych Brunello i zwłaszcza Chianti.

  • Imo. Barolo w swojej oryginalnej wersji powstaje z bardzo charakterystycznego nebbiolo; warto zwrócić na to uwagę szukając zamiennika – Langhe to czasami kupaż w którym udział Nebbiolo sięga ledwo 20 %, a co za tym idzie na próżno szukać w nim charakteru Barolo.

    • (Winicjatywa)

      Konrad Stajewski

      Nie do końca, Langhe Rosso DOC to istotnie blend, zawartość Nebbiolo zależy od producenta, są blendy 60–70% Nebbiolo + Barbera / Dolcetto, ale są też zdominowane przez inne szczepy.
      Natomiast Langhe Nebbiolo DOC musi zawierać min. 85% Nebbiolo i to o tym winie (którego produkcja jest wielokrotnie większa od Langhe Rosso) mówiliśmy jako o zamienniku Barolo / Barbaresco, tym bardziej, że u dobrych winiarzy znaczna część tych ostatnich win z powodów jakościowych deklasowana jest właśnie do DOC Langhe Nebbiolo.

      • Wojciech Bońkowski MW

        W pełni się zgadzam, w swojej wypowiedzi chciałem jedynie zwrócić uwagę, że nie każde Langhe będzie dobrym zamiennikiem; nie przeczę natomiast temu, iż te z większym udziałem nebbiolo będą bliskie autentycznemu Barolo.

        • (Blogger)

          Konrad Stajewski

          Toteż autor podaje Langhe Nebbiolo i Nebbiolo d’Alba a nie Langhe Rosso.