Winicjatywa zawiera treści przeznaczone tylko dla osób pełnoletnich.

Treści na Winicjatywie mają charakter informacji o produktach dostępnych na rynku a nie ich reklamy w rozumieniu Ustawy o wychowaniu w trzeźwości (Dz.U. 2012 poz. 1356).

Winicjatywa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, zbierając anonimowe dane dotyczące korzystania z portalu (strona wejścia, czas trwania wizyty, klikane linki, strona wyjścia, itd.) za pomocą usługi Google Analytics lub podobnej. Zbierane dane są anonimowe – w żaden sposób nie pozwalają na identyfikację użytkownika.

Opuść stronę

10 rzeczy o carmenère

Komentarze

…czyli odnalezionej ikonie Chile

Carmenère (choć powszechna jest też pisownia carménère) przez dwie ostatnie dekady podbijał podniebienia sędziów na konkursach winiarskich i serca winomanów. Prostolinijne, łatwe w piciu, charakterne, pełne owocu wina z tej odmiany powstają dziś głównie w Chile, choć ojczyzną szczepu była Francja. W Ameryce Południowej przez ponad 100 lat mylono carmenère z merlotem. Po tym, jak w 1994 r. odkryto jego prawdziwą tożsamość stał się winiarską ikoną Chile.

Stary krzew carmenère w Chile. © Tomasz Prange-Barczyński

1. Co to takiego? – Ciemna odmiana winogron o intensywnej, głębokiej barwie i wyrazistym aromacie owocowo-ziołowo-paprykowym.

2. Skąd pochodzi? – Z departamentu Żyrondy w zachodniej Francji. Po raz pierwszy wspomniano o carmeynere w Bergerac, już w 1783-4 roku.

3. Z jakiej pochodzi rodziny? – Carmenère jest spontaniczną krzyżówką cabernet franc i gros cabernet, co czyni zeń krewnego cabernet sauvignon i merlota.

Winnica Viña Carmen w Alto Jahuel, gdzie na nowo odkryto carmenère. © Tomasz Prange-Barczyński

4. Z czym było mylone? – Aż do połowy lat 1990. w Chile carmenère brane było za merlota. W północnych Włoszech wiele krzewów tej odmiany mylono z kolei z cabernet franc.

5. Czym pachnie? – Ziołami, malinami, jeżynami, ciemnymi śliwkami, zieloną papryką.

6. Jak smakuje? – To soczyste wino o wyraźnie owocowym (maliny, jeżyny, śliwki, pestki granata) charakterze. Ma sporo tanin i dość wysoką kwasowość, daje zwykle tęgie, krągłe, łatwe w piciu wina. Dobrze dojrzewa w dębowych baryłkach.

Tablica wmurowana na pamiątkę odkrycia prawdziwej tożsamości szczepu. © Tomasz Prange-Barczyński

7. Gdzie się je uprawia? – W mateczniku odmiany, Francji, pozostało niewiele ponad 20 ha (sic!) carmenère, po tym, jak po klęsce filoksery w latach 1870. winogrodnicy stracili zainteresowanie tym szczepem. Dziś największe uprawy (ponad 8000 ha) znaleźć można w Chile, przede wszystkim w regionach Colchagua (Apalta), Cachapoal (Peumo) oraz w Maipo, opodal Santiago. Jako cabernet gernischt, carmenère znane jest od XIX w. w Chinach, gdzie jego uprawy przekraczają 1200 ha. Znaczące, choć trudne do oszacowania uprawy odmiany znaleźć można w północno-wschodnich Włoszech, w Lombardii, Veneto i Friuli.

8. Solo czy w kupażu? – W Chile carmenère występuje przede wszystkim jako wino jednoszczepowe, ale chętnie dodawane jest, dla odświeżenia smaku, do kupaży zbudowanych na cabernecie i merlocie, czasem także syrah i petit verdot.

Carmenère lubi się z empanadas i kolendrą. © Patryk Pastewski

9. Z czym to pić? – Z jagnięciną, zwłaszcza w ziołach i z kolendrą; z bekonem, empanadas, daniami z jarmużu i włoskiej kapusty, smażonymi lub grillowanymi warzywami (papryka, cukinia, bakłażany), kuchnią tex-mex, a nawet tuńczykiem z patelni.

10. Polecani producenci – Montes, Casa SilvaCarmen, Ventisquero, Errázuriz, Concha y Toro, Inama, Ca’ del Bosco.

Komentarze

Musisz być zalogowany by móc opublikować post.

  • (Importer)

    Pominięcie Casa Silva wśród polecanych producentów odmiany carmenere to dla mnie niezrozumiała rzecz. Nie dość, że jest to absolutnie topowy producent pod względem zdobywanych medali i nagród (przy wielokrotnie mniejszych budżetach marketingowych niż chociażby Concha y Toro), to jeszcze jest liderem w jakościowym podejściu do tejże odmiany, vide: http://www.wineanorak.com/chile/vinacasasilva_microterroir.htm
    Zastanawia mnie zatem jakich innych producentów pominąłeś Tomku w swoim zestawieniu, na rzecz powtarzanych od 15 lat wiecznie tych samych Concha, Montes, Carmen i spółka?

    • Łukasz Bogumił

      Łukaszu, niedopuszczalny brak, już naprawiony. Żadnych ukrytych niechęci :-) Oczywiście, lista producentów dobrego carmenere jest w Chile długa. Nie sposób wymienić wszystkich.

      • Tomasz Prange-Barczyński

        Na pewno nie sposób, ale warto wspomnieć o czołówce. Przynajmniej zdaniem, tamtejszej krytyki winiarskiej. Ze średnich i dużych trzeba pewnie dodać Undurragę (seria TH), Odfjell, De Martino czy Lapostolle. Z małych (albo bardzo małych) bardzo podoba się carmenere od Antiyal.

        Ciekawa historia dotyczy Terranoble, która robi bardzo smaczne wina (do Polski sprowadza je bodaj Festus), szukając różnic (i butelkując je) między carmenere w wersji andyjskiej i oceanicznej:) Jej właścicielem jest rodzina Von Appen, która przybyła z Niemiec do Chile przed II wojną światową. Oficjalnie żeby uprawiać pomidory pod Valparaiso, a naprawdę żeby kierować siatką dywersyjną, która miała paraliżować pracę portów na zachodnim wybrzeżu Ameryki Południowej. Nie chcę wchodzić w szczegóły tej sensacyjnej historii, ale przygody Von Appenów kończą się ostatecznie happy endem, bo to dziś jedna z najbogatszych i najbardziej wpływowych rodzin w Chile. No i ma własną winnicę.

        Może też wypada w kontekście carmenere wspomnieć wątek polski. Chilijski profesor z polskimi korzeniami Philippo Pszczółkowski wspierał Jean Michela Bouriscota w „przywróceniu” carmenere chilijskiemu winiarstwu. Dziś, razem z innymi Polakami, Małgosią i Tomkiem Wawruch, robi w Colchagua własny blend w oparciu o ten szczep. Myślę, że warto o tym pamietać.