Dziękuję za wyczerpującą odpowiedź. Bardzo sobie cenię różnorodność opinii będąc z tych, co wyznają pogląd, że wina mają niewiele z precyzji, o czym niestety wielu z nas piszących czasem zapomina. Dla mnie wino jest przede wszystkim narzędziem komunikacji z innymi osobami. Według mnie, zmiany opracowań Vega Sicilia występowały od początku istnienia tej wytwórni, chociaż przyznaję, że aż tak daleko moja wiedza porównawcza nie sięga, jest krótsza, ale też nie tak mała. W tym odleglejszym dla mnie okresie opieram się na doświadczeniach innych osób oraz relacjach tych, którzy byli zaangażowani w projekty związane z VS na różnych jej etapach rozwoju. To skolei pozwala mi wysnuć kolejny wniosek, że intensywność zmian, o których wspomniałam wcześniej, była zależna od wielu czynników, między innymi od presji rynku, której Pan wydaje się trochę nie doceniać. Oczywiście zawsze starano się zachować określone desygnaty win wynikające z miejsca gdzie powstawały (specyfika Ribera del Duero), udziału beczki oraz charakteru Tempranillo w winnicach VS, co zresztą pokrywa się z Pana wnioskami. Ze stwierdzeniem, że zmiany po 89 roku dotyczyły głównie procesu produkcji, niestety ale zgodzić się nie mogę. Dostateczna znajomość procesów winifikacji pozwala mi na refleksję, że one zawsze mają przełożenie na końcowy charakter produktu. Największe modyfikacje w stylistyce VS (podkreślam, zawsze progresywnie wprowadzane) zaczęły się trochę wcześniej. To lata od 82 do 89 (o którym Pan wspomina), i wg. mnie trwają do dzisiaj. To całkiem naturalny proces ewolucji, przeorientowania do potrzeb ciągle zmieniających się upodobań konsumentów, nawet tych o najgrubszych portfelach. Oczywiście, że efekty są zauważalne dopiero po latach, mając na względzie charakterystyczny, długi okres dojrzewania win VS. Dla przykładu, zmiany lat 80-tych stały się obiektem publicznej debaty dopiero dziesięć lat później, przy okazji słynnej ”Cata de Paris” w 2002 roku, prezentacji w której uczestniczyło wielu znaczących krytyków i reprezentanów branży, gdzie szeroko omawiano nowe tendencje win Vega Sicilia. Stało się to po tym, gdy najpierw hiszpańscy, a później angielscy krytycy wychwycili już nowe trendy komentując je publicznie, zrobiło się głośno, do tego stopnia, że jeden z niemieckich handlowców znający dobrze wina V.Sicilii zdefiniował ich ewolucję, jako zmianę dotychczasowej stylistyki z chateau Latour na chateau Margaux, w bogatej, ale ciągle linii win Bordeaux, w czym raczej uzyskał konsensus większości. Jeśli chodzi o producenta, to oni od zawsze byli mocno zapatrzeni w ten właśnie region, raczej nie w burgundię. To jest kolejny desygnat marki Vega Sicilia. Obecnie sądzę, że dzieje się podobnie. Rynek winiarski jest w okresie wielkich zmian, z którymi muszą liczyć się wszyscy, nawet Vega Sicilia. Wychylając kieliszek wysokiej klasy wina czasem zapominamy, że oprócz wybornego trunku, testujemy również działanie bardzo sprawnego aparatu całkiem niemałej grupy fachowców, który nie koniecznie musi znać się na fermentacji soku winogron, ale jest dzisiejszemu winiarstwu niezbędny. Duże grupy winiarskie, czy producenci tej kategorii, co Vega Sicilia niewiele różnią się pod tym względem od dużych korporacji. Co więcej, widoczne jest już w wielu znaczących wytwórniach, że w ostatnich latach „działy handlowe” biorą górę nad „enologią”, która jest spychana na dalszy plan. Teza o tym, że taka marka, jak VS nic nie musi mając zapewniony aktualnie zbyt na swoje wina, jest mocno ryzykowna. W segmencie produktów high luxury również występuje zaciekła rywalizacja,zapewniam. Dobrze Pan wie, że w tym świecie nie brakuje pięknych panien, które potrafiły się zestarzeć tracąc amatorów na swoje wdzięki, niech przykładem będzie słynna Pesquera (też Ribera del Duero), by nie być gołosłownym. W świecie wina nic nie dzieje się w sposób ewidentny, definitywny. Zrobienie dobrego wina i utrzymanie wysokiego poziomu zależy od wielu, czasem niekontrolowanych czynników. Nic jest jest pewne, nic nie jest dane na zawsze Panie Wojciechu, nawet takiej marce jak Vega Sicilia. Żeby przejść do konkretów, polecam zapoznać się z ostatnim, rocznym sprawozdaniem finansowym jednostki macierzystej VS, składanym w tamtejszym KRS-sie. To dokument skierowany również do akcjonariuszy, chociaż nie tylko, który oprócz cyfr omawia szeroko prawidłowości zarysowujące się w rozwoju winiarstwa oraz ich możliwe przełożenie na to, jakie wyzwania stoją przed Vega Sicilia, bardzo specyficzny raport w swojej części opisowej. Znajdziemy tam min. takie stwierdzenia dotyczące teraźniejszości, jak ”.. zmieniająca się feministyczna wrażliwość społeczeństwa przekształci w niedługim czasie sposób postrzegania świata”…..wina również, czego można się domyślać. Ciekawa konstatacja, nieprawdaż? Jest tego więcej. Co może oznaczać? Nic więcej, poza tym, że w Vega Sicilia bardzo poważnie traktuje się zmieniające wymogi rynku. Warto zwrócić uwagę na podany fragment dokumentu, bowiem może nam pokazać, czy przypadkiem w nieodległym czasie nie znajdziemy kobiecych dodatków w postaci słodyczy plus oraz light koloru w niektórych, bardziej popularnych pozycjach Vega Sicilia. Jeśli zaś chodzi o kwestie ekonomiczne VS, to też dodam, że nic na zawsze nie zostało im dane. Dla przykładu, ich projekt joint venture z francuskim góralem ze wzgórza Golan pod nazwą Macán, przynosi straty, spore straty, chociaż mamy już szóste jego wydanie, i nie jest jedynym kulejącym w grupie. Macán będzie wielkim winem (wg. zapowiedzi jego twórców), ale póki co jest tylko bardzo dobrą pozycją… jedną z wielu w ogromnej La Rioja. Ekonomicznie, całość ładnie się spina, jest dobrze, na następny okres można patrzeć z dużym optymizmem, jak podają, tylko czy na zawsze? Historia Vega Sicilia jest pełna sukcesów, ale również błędów. Pozdrawiam

Pragnę jeszcze dołączyć moją uwagę do Pana zdania <<VS jest najistotniejszym w Hiszpanii – winem>>. Osobiście sądzę, że nie ma wielkich win, są tylko ich wspaniałe roczniki.