• Francja
• Ferment
• Champagne
• Krug

Krug: rozszerzanie epifanii

Czy poszerzenie wrażeń estetycznych przez połączenie szampana i muzyki jest wyłącznie dodatkową ozdobą, czy też przynosi jakieś nowe, istotne doświadczenie degustacyjne i interpretacyjne?

Chciałem zacząć ten tekst od retorycznego: „Każdy, kto pił Kruga Grande Cuvée, wie...”, lecz ugryzłem się w język, widząc, że znaczy to: „Mało kto pił Kruga, lecz ja piłem...”. Albo inaczej: „Szczęśliwiec, który pił Kruga Vintage 2006...”. Lecz nie, tak nie można, bo sensem zdania jest: „Ja miałem szczęście, a wy grajcie dalej w Lotto...”. Czy też: „Niewielu doznało przywileju skosztowania Kruga Clos du Mesnil ”, lecz przecież to nic innego niż: „Mnie się trafiło, a wy proście o 5000+”.

Nie ma wyjścia, nie znalazłem dobrej uwertury, a Szanowny Czytelnik i tak się domyślił, że zagrały dla piszącego te słowa trzy szampany Kruga: Clos du Mesnil 2006, Vintage 2006 oraz Grande Cuvée oznaczona jako 162. edycja (162ème édition) i że musi o tym opowiedzieć. Albowiem nie było źle, piękny koncert, gra gitara!

Używam określeń muzycznych, gdyż od pewnego czasu Olivier Krug (syn Henriego, szóste pokolenie) promuje swoje szampany na dwie ręce: winiarską i muzyczną właśnie. Niedawna prezentacja zahaczyła o Polskę, kraj muzycznie średnio uzdolniony, lecz otwarty na nowości.

Oczywiście, najprościej byłoby powiedzieć: Krug sam w sobie wystarczy. W tym winie jest tyle wina, że aż słów braknie. Nawet dla niezbyt łatwego rocznika 2006, który nam przedstawiono dla dwóch win, Clos du Mesnil i rocznikowego. A właściwie dla wszystkich trzech, gdyż baza La Grande Cuvée 162ème édition oparta jest również na tym roczniku. O roczniku opowiadała ze swadą pani Julie Cavil, enolożka Kruga. Nie obyło się tamtego odległego już roku bez kłopotów, po bardzo gorącym lipcu przyszedł bardzo z kolei deszczowy sierpień i dość mokry wrzesień, który przysporzył kłopotów z utrzymaniem dobrego stanu sanitarnego gron; na szczęście mocne wiatry osuszyły grona. Ogólnie rocznik ten, bogaty w aromaty egzotyczne i z obfitą materią, nie grzeszy (co nie dotyczy tylko Szampanii) wysoką kwasowością. Tym niemniej wszystkie wielkie domy szampańskie wypuściły wina rocznikowe.