• Ferment

Alfabet prohibicji

O przemytnikach i gangsterach, o ginie z wanny i o tym, jak zakaz picia przyczynił się do emancypacji Amerykanek. Właśnie minęło sto lat od chwili, kiedy Stany Zjednoczone wprowadziły prohibicję.

ASL. Anti-Saloon League (dosł. liga antybarowa) powstała jeszcze w XIX wieku i była dziwacznym organizmem – dołączali do niej wszyscy, którym z jakiegoś powodu alkohol był nie na rękę. Jednoczyła ludzi skrajnie różnych: demokratów i republikanów, członków Ku Klux Klanu i NAACP, Krajowego Stowarzyszenia na Rzecz Popierania Ludności Kolorowej, robotników ze związków zawodowych i najbogatszych przemysłowców amerykańskich, by wymienić tylko Henry’ego Forda, Johna D. Rockefellera Juniora czy Andrew Carnegiego. Dołączyły do niej także sufrażystki i kobiety z Amerykańskiego Towarzystwa Krzewienia Wstrzemięźliwości. To właśnie ta zadziwiająca zbieranina pod kierownictwem Wayne’a Wheelera doprowadziła do przyjęcia 18. poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych.

Bootlegger. Czyli przemytnik. To kluczowe pojęcie czasów prohibicji powstało jakieś 300 lat wcześniej. Wzięło się od wywiniętej cholewki wysokiego buta, pod którą, w razie potrzeby, można było ukryć na przykład nóż, pistolet czy flaszkę (rzeczone buty do obejrzenia m.in. na XVII-wiecznych portretach królów, generałów i piratów). „Bootlegging” z kolei – jak podaje Encyclopedia of Chicago – to pojęcie kompleksowe. Chodzi w nim i o przemyt, i o domową produkcję, i o nielegalną dystrybucję alkoholu. „Zapotrzebowanie [na alkohol podczas prohibicji – red.] było tak wielkie, że produkowali wszyscy – wielkie organizacje mafijne i prywatni ludzie po domach; małe sklepiki z «napojami bezalkoholowymi» angażowały się w sprzedaż”.