• Polska
• Riesling
• Dolny Śląsk
• Winnice Jaworek

Winnice Jaworek Riesling 2018

Fanom polskiego winiarstwa tego producenta raczej nie trzeba przedstawiać. Założone w 2001 roku przez Lecha Jaworka, Winnice Jaworek były pierwszymi, które w 2009 roku oficjalnie wprowadziły swoje wino na polski rynek (historię mojej podróży po butelkę Feniksa 2008 opisywałem w tym tekście). Rok później w sprzedaży pojawiły się dwa bardzo dobre wina z rocznika 2009 – Regent i Pinot Noir Prestige, ten ostatni znalazł się nawet w centrum dyplomatycznej awantury. Pojedyncze, warte uwagi wina powstawały także w kolejnych rocznikach, nie da się jednak ukryć, że ostatnie lata nie należały do najbardziej łaskawych dla tej winiarni, a powstającym tu winom – nawet tym najsolidniejszym – daleko było do wywołania większych emocji. Niedawno pojawiły się jednak nowe propozycje, które swoją jakością nawiązują wreszcie do początków Winnic Jaworek. Dla wielu było zaskoczeniem, ja osobiście cieszę się, że znowu są powody, by pisać o tym producencie.

Nim zrecenzuję pierwszy z nich – Rieslinga – raz jeszcze powrócić muszę do jakości dwóch ostatnich roczników w Polsce. W gorącym i ekstremalnie dojrzałym 2018 wielu winiarzy zwyczajnie nie poradziło sobie z winifikacją białych odmian, za to chłodny 2017 dał wiele bardzo dobrych win. U Jaworka sytuacja wyglądała dokładnie na odwrót (może właśnie tak jak powinna wyglądać?) – rocznik 2017 nie przyniósł tu wielu pozytywów, a Riesling 2017 był moim zdaniem wręcz jednym z najsłabszych w historii. Za to z 2018 „wyciśnięto” tyle, ile się dało, i ta sama odmiana winorośli pokazała się w zupełnie innym świetle. Wino spędziło 4 miesiące na osadzie, ma bardzo dobry balans pomiędzy cukrem resztkowym a kwasowością (6,6 – 6,7 g/litr), a przede wszystkim czyste i klasyczne aromaty – jabłko, cytrusy i trochę skórki cytrynowej. Może się też pochwalić dobrą budową i kremowym akcentem. Może jest jeszcze minimalnie rozchwiane, ale wróżę mu całkiem dobry potencjał. Dodam tylko, że w roczniku 2018 producent powrócił do oryginalnych wzorów etykiet ze swojego debiutu i jest to ze wszech miar dobry pomysł (68 zł). ♥♥♥

A skoro już o potencjale mowa, miałem też okazję spróbować dwóch historycznych roczników z piwnicy producenta. W Rieslingu 2008 wymieniono korki, ale pozostał w oryginalnych butelkach. Mamy tu zdecydowaną, wręcz świdrującą kwasowość (12,1 g/l!), która sprawia, że wino jest praktycznie niezniszczalne, zarazem jednak trudno mówić o feerii aromatów, dominują propolis, skórka cytrynowa i pestki jabłka. Riesling 2004 pozostał w całkowicie oryginalnej formie, łącznie z krótkimi i niezbyt wysokiej jakości korkami, co sprawiło, że w jednej z butelek praktycznie przesiąkł on całkowicie. Druga miała więcej szczęścia, a w winie znaleźć można było nawet nieco więcej aromatów niż w egzemplarzu cztery lata młodszym. Wyraźniejsze były nuty miodowe, woskowe i jabłkowe i nieco niższa zaś (choć dalej wyraźna) kwasowość (8,5 g/l). Możliwość spróbowania 15-letniego wina pochodzącego praktycznie z absolutnych początków polskiego winiarstwa zawsze pozostaje jednak przeżyciem, a zgodnie z informacjami od producenta oba roczniki powinny pojawiać się przy okazji degustacji organizowanych w winiarni.

Rieslinga 2018 zakupić można bezpośrednio w winnicy lub w sieci sprzedaży.

Źródło wina: próbowane w czasie festiwali winiarskich w Jaśle i we Wrocławiu.