Winicjatywa zawiera treści przeznaczone tylko dla osób pełnoletnich.

Treści na Winicjatywie mają charakter informacji o produktach dostępnych na rynku a nie ich reklamy w rozumieniu Ustawy o wychowaniu w trzeźwości (Dz.U. 2012 poz. 1356).

Winicjatywa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, zbierając anonimowe dane dotyczące korzystania z portalu (strona wejścia, czas trwania wizyty, klikane linki, strona wyjścia, itd.) za pomocą usługi Google Analytics lub podobnej. Zbierane dane są anonimowe – w żaden sposób nie pozwalają na identyfikację użytkownika.

Opuść stronę

Verdicchio di Matelica

Komentarze

O verdicchio z Marchii pisaliśmy już na Winicjatywie wielokrotnie (m.in. tu i tu). Odmianę tę kojarzy się przede wszystkim z apelacją Verdicchio dei Castelli di Jesi, ale warto zwrócić też uwagę na jej mniejszą i mniej znaną kuzynkę – Verdicchio di Matelica.

Verdicchio di Matelica w pełnej krasie. © Karolina Rychter

Najpierw jednak kilka słów o pochodzeniu odmiany. Chociaż verdicchio jest kojarzone głównie z Marchią, ostatnio badacze (Luca Pollini) twierdzą, że tak naprawdę pochodzi z Veneto, a w środkowych Włoszech pojawiło się dopiero w XV wieku. Najstarsze historyczne wzmianki, w których pada nazwa szczepu, pochodzą z szesnastowiecznych manuskryptów lekarza Constanzo Feliciego z Piobicco (,,O sałatach i innych roślinach używanych przez człowieka”) oraz zapisków Niccolò Attuciego, notariusza z miasteczka Matelica właśnie. Osobna apelacja dla verdicchio z okolic Mateliki powstała w 1967 roku.

W przeciwieństwie do Verdicchio dei Castelli di Jesi, które znajduje w odległości około 30 kilometrów od Adriatyku, Verdicchio di Matelica położone jest bardziej w głębi lądu, na zboczach stanowiących już część Apeninów. Klimat Mateliki jest bardziej kontynentalny i chłodniejszy. Winnice położone są tu na wysokości około 400 metrów n. p. m., a gleby są bogate wapń i bardziej zbite niż w pobliżu morza. Lato jest tu ciepłe a zimy chłodne, duża jest także dobowa amplituda temperatur.  Przez to zbiory późniejsze są zbiory – w październiku a czasem dopiero listopadzie. Wszystko to przekłada się na odmienny charakter win.

Tamtejsze verdicchio posiada charakterystyczną dla tej odmiany kwasowość, mineralność i migdałowy posmak, ale jest bardziej złożone i zniuansowane niż jego odpowiednik z Jesi. Przeważają w nim też raczej aromaty kwiatowe niż owocowe. Świetnie pasuje do owoców morza, ryb, ale również do białych mięs a nawet do wieprzowiny. Najlepiej pić je rok po zbiorach, ale ma potencjał do starzenia. W regionie Matelica jest sporo spółdzielni pośród których warto zwrócić uwagę na Pro.Vi.Ma (wspominał już o niej Marek Bieńczyk) i jej bardzo dobre Materga Verdicchio Riserva,  a także na Cantina Balisario i ich flagowca, Cambrudgiano Verdicchio Riserva. Innym ciekawym producentem jest niewielka winnica Azienda Agricola Maraviglia i jej świetne naturalne Verdicchio Archè.

Najlepszym miejsce, do spróbowania tych interesujących, posiadających wyraźny charakter i niebanalnych verdichio jest samo miasteczko Matelica. Szczególnie polecam enotekę Foyer Verdicchio di Matelica znajdująca się w zabytkowym, zaprojektowanym przez Giussepe Piermariniego, architekta znanego z projektu fasady mediolańskiej La Scali, teatrze.

Do Marchii podróżowałam na zaproszenie Instituto Marchigiano Di Tutela Vini.

Komentarze

Musisz być zalogowany by móc opublikować post.

  • Verdicchio di Metallica. Piłbym :)