Między pustynią a wieczną zmarzliną, Pacyfikiem i sięgającymi siedmiu tysięcy metrów szczytami Andów, w winnicach wolnych od filoksery rodzą się współczesne wina chilijskie. Jeszcze nigdy w historii kraju nie były tak różnorodne i oryginalne – to zasługa wyraźnych różnic pomiędzy regionami.

ATACAMA

Najdalej na północ wysunięty region winiarski Chile leży na obszarze słynącym przede wszystkim z pustyni i kopalni rudy żelaza. Jednak i tu, w dolinach Copiapó i Huasco, uprawia się winorośl. Przez dziesięciolecia wina z Atakamy destylowane były na pisco, produkowano tu także winogrona deserowe. Od dłuższego czasu w Copiapó podejmowane są jednak próby produkcji normalnych win.

COQUIMBO

Oddalony ponad 500 km od Santiago de Chile region składa się z coraz bardziej popularnych wśród winogrodników i winiarzy dolin Elqui (500 ha), Limarí i Choapa (razem ponad 2200 ha). Na ogół klimat jest tu gorący i suchy, jednak chłodna bryza znad Pacyfiku z jednej strony i wysokość nad poziomem morza z drugiej sprawiają, że powstają tu wina zrównoważone, budzące duże zainteresowanie. Specjalnością Elqui jest syrah z rosnących na wysokości 2000 m n.p.m. krzewów oraz sauvignon blanc.

Limarí to przede wszystkim chardonnay a także syrah. Odmiana ta daje świetne, bogate wina w leżącej nieco bardziej na południe dolinie Choapa.

ACONCAGUA

To jeden z najbardziej tradycyjnych regionów winiarskich w Chile. W przeszłości wina robiono tu przede wszystkim na przedgórzu Andów. Dziś coraz chętniej sadzi się winnice w dolnym biegu rzeki Aconcagua, w chłodnym klimacie wybrzeża oceanu. W uprawach dominują cabernet sauvignon i syrah, ale nie brak także, zwłaszcza bliżej morza, sauvignon blanc i pinot noir. Winnice zajmują nieco ponad 1000 ha.

CASABLANCA

Leżący w pobliżu wybrzeża obszar, odkryty dla wina zaledwie trzy dekady temu, stał się pierwszym regionem w Chile określanym terminem „cool climate”. Warto pamiętać, że Casablanca jest sporych rozmiarów, a odległości poszczególnych winnic od oceanu mogą się znacząco różnić. Uprawia się tu przede wszystkim chardonnay i sauvignon blanc oraz pinot noir. W cieplejszych siedliskach udane wina powstają także z merlota i syrah. Powierzchnia winnic przekracza 6000 ha.

SAN ANTONIO

Leżący blisko Pacyfiku region słynie z mineralnych zrównoważonych win z odmian dobrze dających sobie radę w chłodnym klimacie. Prym wiodą sauvignon blanc, pinot noir i chardonnay. Region ma swoje podstrefy: Leyda, Lo Abarca, Rosario, Malvilla, Cartagena i Llolleo. Uprawy zajmują niecałe 2000 ha.

DOLINA CENTRALNA

Valle Central to największy i najważniejszy z komercyjnego punktu widzenia region produkcji wina w kraju. Obejmuje cztery doliny leżące na obszarze między Andami a Kordylierą Nadbrzeżną: Maipo, Rapel, Curicó i Maule. Ponieważ każda z nich ma swoją specyfikę, omawiamy je osobno:

Maipo

Pierwsze winiarnie w tym leżącym w bezpośredniej bliskości chilijskiej stolicy regionie powstały już w XIX wieku. Winnice zajmują w Maipo blisko 12,5 tys. ha, a sam region dzieli się na trzy podstrefy: Alto Maipo na przedgórzu andyjskim, Central Maipo na brzegach rzeki Maipo oraz leżącą bliżej oceanu chłodniejszą Pacific Maipo. To królestwo cabernet sauvignon uznawane za jedno z najlepszych siedlisk dla tej odmiany nie tylko w Chile, ale i na świecie. Dobrze czuje się tu także krajowa specjalność, carménère, a bliżej wybrzeża – sauvignon blanc.

Cachapoal

Liczący blisko 11,5 tys. ha region leży za południową granicą Maipo i obejmuje północną część doliny Rapel. Dzieli się na trzy sektory: Rancagua, Peumo i Cachapoal Alto. Panujący tu klimat, z niewielkimi tylko wpływami oceanicznymi, sprzyja uprawie czerwonych odmian z cabernet sauvignon na czele, które najlepsze rezultaty daje w winnicach na przedgórzu Andów. Dobrze czują się tu także merlot i carménère.

Colchagua

Rozległy (27 tys. ha) region obejmuje południową część doliny Rapel i słynie z dojrzałych, ekspresyjnych win z odmiany cabernet sauvignon, który to szczep zajmuje aż 40 proc. tutejszych nasadzeń. Dobrze czują się tu także syrah, carménère oraz malbec, a z białych szczepów sauvignon blanc.

Curicó

Zajmujące niemal 18 tys. ha winnice rosną w środkowej części doliny, po obu stronach autostrady panamerykańskiej. Krzewy winorośli uprawiano tu już ponad 150 lat temu. Region dzieli się na dwie podstrefy: Teno i Lontué. Jest znany przede wszystkim z cabernet sauvignon i sauvignon blanc, choć sprawdzają się tu także merlot, chardonnay i carménère.

Maule

To największy (28 tys. ha) i najbardziej zróżnicowany region winiarski w Chile. Dzieli się na trzy strefy: między autostradą panamerykańską a Andami, w sercu Doliny Centralnej, między rzekami Maule i Loncomilla oraz na południowym zachodzie, bliżej wybrzeża, gdzie winnice uprawia się bez irygacji. Statystycznie największy obszar zajmuje w Maule cabernet sauvignon. W regionie zachowało się też wiele winnic obsadzonych odmianą país. Emocje wśród winiarzy i miłośników wina wzbudzają stare plantacje odmiany carignan.

CHILE POŁUDNIOWE

Strefa obejmuje dwa regiony administracyjne: Ñuble i Bío-Bío. Zaczyna się nieco ponad 400 km na południe od Santiago. Pada tu częściej niż w centralnej części kraju, jest też chłodniej i mniej słonecznie. Takie warunki skłoniły wielu winiarzy poszukujących chłodniejszych stref do uprawy winorośli do zainteresowania się miejscem, jakim jest Región vitícola del Sur. Południe to trzy winiarskie doliny: Itata, Bío-Bío oraz Malleco:

Itata

Najstarszy region winiarski Chile był przez lata ostoją popularnych w kraju szczepów moscatel de alejandría i país, które wciąż zajmują grubo ponad połowę tutejszych winnic, liczących w sumie ok. 6,5 tys. ha. Lata są gorące, ale zimy chłodne i wilgotne – wiele klasycznych odmian ma problem z uzyskaniem pełnej dojrzałości. Najbardziej interesujące wina powstają z owoców carignan i cinsault, rosnących na starych, nierzadko stuletnich krzewach.

Bío-Bío & Malleco

Nawet jeśli eksperymentalne winnice można znaleźć jeszcze dalej, obie doliny to najbardzej na południe wysunięte chilijskie regiony winiarskie z prawdziwego zdarzenia. Leżą ponad 500 km od Santiago. Wysokie temperatury są tu równoważone chłodną bryzą, w zimie jest chłodno i mokro. Kiedyś dominował tu país, dziś pinot noir, chardonnay i sauvignon blanc potrafią dawać prawdziwie ekscytujące wina. Powierzchnia upraw to w sumie ok. 1500 ha.

Niezależnie od tradycyjnych regionów i apelacji winiarskich w ostatnich latach wprowadzono w Chile podział na trzy strefy klimatyczno-geologiczne. To Andes na wschodzie, na przedgórzu andyjskim, Entre Cordilleras w środkowej części kraju, między Andami a Kordylierą Nadbrzeżną, oraz Costa na wybrzeżu Pacyfiku. Niektóre z regionów, np. Limarí czy Colchagua, leżą we wszystkich trzech strefach.