Brawo! Potwierdziłeś właśnie to co napisałem. Dla sommelierów nie ma klientów. Są goście. Są konsumenci, I w jednym sie zgadzamy – to oni sanajważniejsi.
Zastanawiaj się dalej. Zastanawiaj….

Panie Marcinie zastanawiają mnie Pańskie słowa…idąc tym tropem zastanawiam się czy dziennikarz powinien znać się na ortografii i swoje profesji skoro on tylko pisze? Czy kucharz powinien mieć wiedzę kulinarną skoro on tylko ma ugotować? Niestety wchodzi Pan dość mocno w kwestie kompetencji zawodowej, której jednym z obszarów jest wiedza.

Sam jesteś odpowiedzialny za swój rozwój… ale o ten rozwój na pewno łatwiej w UK. Chyba dlatego tam pojechałeś? ;-)

Na początku pogratuluję 3 miejsca i podskoku o 4 pozycje. Szkoda, że z powodu pewnego bałaganu w zasadach obowiązujących w SSP nie miałem okazji w tym roku się zmierzyć. Odnośnie konkursu, jednak rozwój w UK jest szybszy, tego można się domyśleć a też sam mówiłeś to wprost mi i innym :) Np wspominasz, że masz head sommeliera, w PL przecież sommelier jest jeden lub w ogóle nie istnieje.. nie ma co porównywać. Oczywiście dużo zależy od pasji, pracy, bycia upartym itp, ale tutaj na pewno trzeba wrzucić więcej energii żeby wylądować na tym samym miejscu. Ja może bym nie napisał wprost „…powinny startować osoby aktualnie pracujące jako sommelierzy w Polsce” – nikt nikomu nie powinien zabronić wpaść na chwilę do ojczyzny;) ale jednak w tym roku mistrzostwa dały nie jeden a dwa wyniki (nie liczę Castel Cup) czyli: najlepszy „polski sommelier” (Adam) i najlepszy „sommelier w Polsce” (Andrzej) :)

Wojciech: Pojechałem z pewnymi oczekiwaniami, zastałem inny obraz i dopiero sobie zdałem sprawę, ile własnej pracy trzeba włozyć (którą możesz wykonać wszędzie, materiały masz w zasięgu ręki).
Patrz: Holender, Jan-Willem :-)

Dzięki Łukasz. W Mistrzostwach mogłeś wystąpić. Powtórzę raz jeszcze: rozwój jest wprost proporcjonalny do Twojego zaangażowania i poświęcenia. Nic nie mam do dodania, pozdr!

Jest dokładnie odwrotnie. Duża część konkursów wprost w regulaminie wymaga, by kandydaci pracowali czynnie w charakterze sommelierów, a niektóre wprost wymagają dostarczenia dowodu zatrudnienia:

Mistrzostwa Włoch:
„ Il concorso è riservato a tutti i sommelier professionisti (articolo 5 dello Statuto Sociale e articolo 3 del regolamento di Attuazione dello Statuto )”

Mistrzostwa Francji: „Le Concours est réservé aux professionnels hommes et femmes de nationalité française, qu’ils soient sommeliers professionnels, ou commis sommelier, maître d’hôtel ou chef de rang ou serveur faisant office de sommelier, restaurateurs, sommeliers faisant office de caviste travaillant en France ou à l’étranger. A l’instar des directives internationales, le candidat devra justifier d’une activité professionnelle en restauration avant la date d’inscription au concours”.

Mistrzostwa Kanady:
„The competition is open to all Ontario residents aged 19 years or older, of Canadian citizenship or legally able to work in Ontario, who exercises the trade or function of sommelier in Ontario, where she/he presents herself/himself and who is a member in good standing of the Canadian Association of Professional Sommeliers. The following individuals may also participate in the competition:Maîtres d’hôtel, servers, restaurateurs, chefs and cooks and all other individuals holding a Sommelier role in the dining room of a licensed establishment in which wine is sold, provided they justify an experience of at least two years in the profession and that they exercise the said profession to the date back to the competition”.

Ależ podane przykłady wprost potwierdzają mój/aktualny stan rzeczy, a przeczą Twoim postulatom. Co więcej, nie tylko nie mówią o umowie o pracę, ale taże mówia jasno, że można pracować w innym kraju. Mało tego – dopuszczają osoby innych nacji legalnie mieszkajace i pracujące w danym kraju
Włochy – każdy sommelier profesjonalny, czyli taki, który zdał stosowny egzamin
Francja – słowo caviste nie pozostawia watpliwości
Kanada – mowa o handlu już w pierwszym zdaniu. A startować mogą także restauratorzy, kucharze itd.
Sa jeszcze wzmianki o przynależeniu do Stowarzyszenia, co też miało w tym roku w Polsce, dlatego m.in niektórzy, mimo chęci i rozżalenia, nie mogli wystartować. A szkoda, choc to już zależy tylko od nich.

A przy okazji – to jak tam z Winicjatywowym redaktorowaniem, dziennikarstwem i muzykologowaniem bez umowy o pracę?

Zaklinasz rzeczywistość czy nie rozumiesz co jest napisane w tych regulaminach?

Kanada: mogą startować „osoby wykonujące zawód lub funkcję sommeliera… lub inne osoby… pełniące rolę sommeliera na sali w lokalu, w którym podawane jest wino, pod warunkiem że wykażą się co najmniej dwuletnim doświadczeniem w tym zawodzie i wykonują ten zawód w dniu rozpoczęcia konkursu” (!)

Francja: „zgodnie z międzynarodowymi przepisami, kandydat musi wykazać, iż pracuje zawodowo w restauracji przed zgłoszeniem się do konkursu”.

Włochy: „konkurs zarezerwowany jest dla wszystkich sommelierów zawodowych (art. 5 statutu Stowarzyszenia i art. 3 przepisów wykonawczych”
tenże art. 3: „Tytuł sommeliera zawodowego przyznaje się sommelierowi który:
a) pracuje głównie w dziedzinie wina, co najmniej od roku, w charakterze właściciela lub pracownika lokalu publicznego, w którym sprzedaje się, podaje lub rekomenduje wino,
b) od co najmniej roku świadczy usługi jako pracownik niezależny wobec jednego lub kilku lokali, w których sprzedaje się, podaje lub rekomenduje wino;
c) pełni rolę nauczyciela teorii i/lub praktyki w dziedzinie serwisu na sali lub barowego w szkołach hotelarskich;
d) pełni rolę wykładowcy w Stowarzyszeniu Sommelierów Włoskich…

Przez sformułowanie „pracuje głównie” rozumie się główną aktywność zawodową sommeliera w wymiarze czasowym nie mniejszym niż przewidziany przepisami prawa pracy dla danego zawodu.”

Krótko mówiąc jest (znów) odwrotnie niż piszesz: w mistrzostwach Włoch może startować nie „każdy sommelier który zdał stosowny egzamin” lecz tylko taki, który aktywnie pracuje w zawodzie. W Kanadzie kucharz może startować, jeśli pracuje jako sommelier i ma na to aktualny papier. Itd., itp.

Zaklinanie, jak widzę, jest raczej Twoją domeną. Wybierasz potrzebne Ci fragmenty, pomijając niewygodne..Po za tym, to chyba raczej nie jest tłumaczenie przysięgłe?

Jak widzimy, sommelier profesjonalny dla Włochów może :
a. pracować w handlu lub gastronomii
b. wynajmowany „wolny strzelec”
c. szkoleniowiec
d. działać w strukturach stowarzyszenia

Reasumując – nie ma wymogu umowy, pracy full time, nie zakazuje sie pracy za granicą, dopuszcza sie nawet obcokrajowców.
Czyli wszystkie Twoje zarzuty i postulaty są niecelowe/zbędne. Tym bardziej, że wszyscy starujący w Castel Cup odpowiednie wymogi, także z Twojej perspektywy, spełnili.

Według art. 3 przepisów wykonawczych regulaminu AIS:
d. – tak jak napisałeś
c. szkoleniowiec – ale tylko w placówkach oświatowych („Scuole alberghiere o negli Istituti professionali alberghieri di stato”). Czyli np. freelancer prowadzący szkolenia dla restauracji/firm odpada

b. – tak jak napisałeś – ale tylko w pełnym wymiarze pracy („non inferiore in termini temporali agli orari previsti dalle normative vigenti relative alla sua categoria professionale”)

Co do Francji i Kanady zamilkłeś. Przykłady można zresztą mnożyć:
Belgia: „Konkurs otwarty jest dla wzystkich… którzy na terenie Belgii wykonują zawód sommeliera… w restauracji, hotelu, handlu winem… lub wine barze” – czyli nie mogą startować Belgowie pracujący za granicą, nie mogą startować edukatorzy.
Australia: „Zawodnicy muszą spełniać następujące kryteria:
–być Zawodowymi Członkami Sommeliers Australia
–aktywnie pracować w sektorze HoReCa
–posiadać certyfikat co najmniej WSET 2 lub równoważny” – czyli nie mogą startować edukatorzy
Hiszpania: „Mogą startować wszyscy profesjonaliści związani z serwisem i sprzedażą wina… Kandydaci muszą pracować na terenie Hiszpanii” – czyli nie mogą startować Hiszpanie pracujący za granicą, edukatorzy

I tak dalej. Widzę że potraktowałeś moje uwagi jako jakieś osobiste wycieczki czy pretensje. Tymczasem nie mam absolutnie nic przeciw TKM, Adamowi Pawłowskiemu czy Piotrowi Pietrasowi i wszystkim dobrze życzę. Zwracałem tylko uwagę, że praktycznie w każdym kraju istnieje szczegółowy regulamin udziału w lokalnych mistrzostwach sommelierów, w wielu przypadkach nie są dopuszczeni kandydaci pracujący za granicą, konsultanci, edukatorzy, pracownicy firm handlujących winem. Tymczasem regulamin Mistrzostw Polski Sommelierów jest najbardziej liberalny ze wszystkich. Tego dotyczył mój komentarz.

Żeby juz nie wałkować tematu: jak sam widzisz, łącznie z pominiętym włoskim punktem „a”, zależnie od kraju, łącznie z Francją, Kanadą, Belgią itd., mogą startować ludzie handlu winem, gastronomii, struktur stowarzyszeń, pracujący za granicą, obcokrajowcy. I odwrotnie. Itd itp. I obydwaj możemy tak sie przerzucać argumentami, podczas gdy nie w tym istota. A już na pewno nie bralem nic do siebie, bo zarzuty kierowałeś do finalistów i uczestników w ogóle.
Że nasz regulamin jest najbardziej liberalny? Oczywiście! I taki będzie! Dopóki nie będziemy siłą setek, tysięcy kandydatów… Na razie wprowadziliśmy do mistrzostw Polski tylko dwa ograniczenia – bycia Polakiem i przynależenia do Stowarzyszenia Sommelierów Polskich, co i tak dla niektórych okazało się nie do pokonania i dawali temu wyraz.
Zapewniam jednak Ciebie i Czytelników, że gdy tylko przestaniemy reprezentować zawód, bądź co bądź, niszowy, z pewnością pochylimy sie nad ostrzejszą selekcją. A na razie, korzystamy z dobrych wzorów innych krajów, co pokazują każde kolejne zawody, nie tylko w kraju I tą drogą z pewnością chcemy i będziemy podążać.

Poza tym nie wiem czemu uczepiłeś się tej umowy o pracę w Winicjatywie. Ja nigdzie nie pisałem o umowie o pracę, tylko o umowie – krótką mówiąc żeby była sformalizowana praca. Wydaje mi się to rozsądne kryterium ustalania, kto na użytek mistrzostw jest sommelierem.

Tak tak Wojtku. Ty nic, nigdy, w ogóle… :D

No to odgrzejmy starego kotleta z Twojego bloga.

„Drogi Tomku, w żadnym miejscu tekstu nie kwestionowałem Twoich kompetencji, jedynie zwracałem uwagę na pewne zagmatwanie odnośnie znaczenia „sommeliera” w polskich warunkach. Publicznie Cię przepraszam za błędne stwierdzenie, że „z podawaniem wina gościom nie miałeś nic wspólnego”, które już usunąłem z artykułu. Przepraszam również za – wynikające z niedoinformowania – przeoczenie Twojej aktywności sommelierskiej w grupie restauracji M. Gessler.
W mojej staromodnej optyce sommelier pracuje 40 godz. tygodniowo na umowie o pracę w restauracji, gdzie zajmuje się tym, o czym już pisałem: selekcjonowaniem win, ich doborem do potraw, ogólnym zarządzaniem piwnicą, polecaniem win gościom do posiłku i serwowaniem tychże…”

A całość tu: http://bonkowski.wordpress.com/2011/12/22/xi-mistrzostwa-sommelierow-polskich/

Tak Tomku, tak pisałem 2,5 roku temu, ale nie w ten sposób pisałem w obecnym wątku. W kraju umów śmieciowych dawno przestałem oczekiwać, że nawet head sommelier będzie miał umowę o pracę. Dlatego dzisiaj tej sprawy tak ostro nie stawiam i dziwię się, że tak drobiazgowa osoba jak Ty tego nie dostrzegła…

AHa! To jak tak, to spoko. Sorki! :-)