Być może. Wypowiadam się tylko o tych winach, które, które piłem ;)

A propos tego gris dodam tylko że się dobrze starzeje. Można je potrzymać 7-8 lat i te ewolucje w butelce będą naprawdę ciekawe. Poza tym w Casa Marin mogłem wreszcie zrozumieć co oznacza pojęcie „jubilerskiego wina”. Enolog winnicy Felipe Marin jest niezwykłą osobą. Najchętniej wszystko robiłby sam, przynajmniej takie można odnieść wrażenie. Sam opiekował się krzakami, sam zbierał winogrona, sam produkował wino. Widać jak istotna jest dla niego precyzja przy produkcji wina, ile wysiłku wkłada w opiekę nad owocem, poszczególnymi parcelami, winifikacją, doborem beczek etc. Siłą Casa Marin jest wiedza i zaangażowanie. Może w tym jubilerstwie, gdzieś się traci ducha, romantyzm czy szanse na iluminację, ale zgadzam się, że wina spod jego ręki są najnormalniej w świecie bardzo smaczne. Choć jest czasem i tutaj miejsce na szaleństwo. Kilka lat temu kiedy część rieslinga zaczęła pleśnieć zwinifikowali je na słodko i wyszło znakomite wino. Lekkie, zrównoważone kwasem, po prostu super. Od razu okrzyczane, z mnóstwem punktów, wybitne. Zabawne jest to, że nigdy już nie powtórzyli tego eksperymentu, bo okazało się że jego produkcja jest… nieopłacalna. Mi jako osobie, która ma europejskie klapki na oczach takie rzeczy wydają się niesłychane. No bo jak to, raz wino jest a potem go nie ma? Wkrótce będą jednak w Casa Marin inne nowe wina. Pojawi się grenache i musujący riesling. Polecam już dzisiaj.