Fantastycznie się czyta – to przede wszystkim. A z końcową tezą zgadzam się całkowicie!

Marek, bardzo dziękuję za ten manifest ostatniego akapitu! 

Z mojego bardzo skromnego doświadczenia z plucia i myślenia o winie wynika, że niestety, ale sprawiająca przyjemność butelka z Burgundii lub Piemontu, musi kosztować swoje.

O!

Od dawna uważam, że nasze życie jest za krótkie, żeby pić słabe wina.

Jak pije się tylko kilka butelek miesięcznie, to różnica cen w skali miesiąca pomiędzy dobrym a byle jakim winem nie jest szokująco duża. Cała sztuka polega jednak na tym, żeby za dobre butelki płacić kilkadziesiąt złotych (za 40-70 zl można znaleźć już w Polsce naprawdę ciekawe wina) a nie 100 zł albo więcej.

Zgadzam się w 100 % z tym artykułem właśnie dałem się nabrać na promocję w Biedronce kupiłem trzy wina prosecco, barbaresco i Vernaci od sesti wszystkie pijalne ale ogólnie nic ciekawego. Wydałem około 70 zł za które to mogłem kupić np. to wino http://www.salute.pl/index.php?pokaz_karte=79 i na pewno bym był bardziej zadowowlony. Ale to nie pierwszy raz może kiedyś to minie :)

Odwieczne filozoficzne dywagacje ? Jakość do ceny czy ilość do jakości. Panie Marku Cyceron by pozazdrościł.

Świetny tekst, świetna teza. Już Włodzimierz Ilicz mówił „lepiej mniej, ale lepiej” (miałem taki napis w szkole na ścianie, więc dobrze pamiętam) :-) O jedno tylko chciałem sią upomnieć: punkt odniesienia. Żeby wiedzieć, ze jakieś wino jest dobra, trzeba wiedzieć, jakie jest niedobre. Warto czasem kupić burgunda za 24,99 żeby potem bardziej się cieszyć tym za 70. Mam nadzieję, że to nie jest logika wariata niosącego szynę kolejową przez pustynię :-) Pozdrawiam serdecznie

Chciałbym pić często tanio a czasem dobrze. Nie potrzebuję znanej i drogiej apelacji przy codziennym posiłku. Kiedy zaś ma się pojawić to „z pełną mocą” a nie w formie marketowej namiastki.

Myślę, że 3/4 tej całej dyskusji wynika z dość prostego faktu: każdy z nas ma trochę inne podejście do wina samego.
Są wśród nas tacy, co dzień bez wina uważają za dzień stracony, a widząc stan wydatków na wino w miesiącu szukają jakiejś opcji ratunkowej w postaci „wina, które w zasadzie nie jest złe”. No i trudno, niech piją…
Są i tacy, którzy wolą napić się dobrej wody niż „niezłego wina”. Ja akurat należę do tych co nie muszą, zatem pozostanę zwolennikiem twierdzenia, że Bacchus jest panem przyjemności, zatem jeśli jakieś wino sprawia mi przyjemność częściową, niepełną, albo taką, że nie jestem do końca pewien czy to jeszcze przyjemność czy już przykrość, to uprzejmie za taką przyjemność dziękuję.
W szczególności dziękuję prawie dobrym burgundom, zaś ich istnienie uważam za osobistą zniewagę… nie wiem tylko, komu w pysk mam dać… biedronce?

Panie Marku,

Świetny tekst!

ostatnie dwa zdania brzmią bardzo znajomo, ja mam tak samo i nie tylko z winem bo w taki sam sposób kupuję dobrą czekoladę, sery, herbatę, cokolwiek.. być cierpliwym, „pogłodować” by poczuć coś lepszego.. i nie widzę związku z wysokimi cenami wina w Polsce bo w takiej Francji zrobię to samo, wybiorę jedno wino za 12€ zamiast dwa za 6.. a co do wpływu artykułu na rozwój rynku wina w Polsce, myślę że takie kupowanie jest marginalne i praktykowane przez garstkę chorych na wino osób więc nie ma wpływu na trend..:)

Zaoszczędziłbym czasu i 30pln gdybym wcześniej odkrył Winicjatywę… :)  Niestety ,kupiłem w zeszłym tygodniu tego prawie-Burgunda (wśród kilku innych win z promocyjnej półeczki w Tesco) i  prawie wypiłem(przydał się do 4-dniowego bigosu-zostawił kolor,zapach ale zgubił kwasowość i cienkość). Jako wieczorne lekarstwo(obowiązkowe 3lampki dziennie dla podtrzymania francuskiego paradoksu) posłużyć musiało mi inne wino. 
Zwykle uważam ,że cena nie jest jedynym gwarantem dobrego wina ale w tym przypadku ta teoria legła bardzo szybko. Wśrod tych promocyjnych był też Pinot Noir z Marlborough…I tu zaskoczenia bardzo pozytywne. Za 23pln otrzymałem wino ,które klasą bije owego Burgunda a brnąc dalej w porównania cenowe – można by go spokojnie koło niejednego Pinota za 70-80pln postawić… Przyznam ,że dokupiłem jeszcze 3butelki ,szerokim łukiem omijając prawie-Burgunda.

Masło za 5 zlotych, ser za 40, jaguar za 200 tyś, a wino?
akle jakie? Bordeaux min za min 150, Barolo?Brunello za min 200,
wino codzienne za 50-100, generalnie średnia wychodzi ok 150 zł per bottle. jeśli chciałbym zasilać sie dajmy na to 375 ml dziennie – to miesiecznie powinienem wydawać ok 2500 PLN, jesli co drugi dzieć tysiac z hakiem… pijąc calkiem dobre wina…. sam sie śmieje- do siebie – takiego obracjunku to nawet na Winicjatywie nie przeczytałem :)