• Francja
• Bordeaux
• Pomerol
• Château Pétrus
• Château Canon
• Château Grand Puy Lacoste
• Château Lafleur

Po co kupować bordeaux w przedsprzedaży?

Podczas wizyty prezydenta USA Richarda Nixona w Pekinie w 1972 roku, chińskiego premiera Zhou Enlaia zapytano o skutki Rewolucji Francuskiej. Jego odpowiedź – „Jest za wcześnie, by ją oceniać” – nie była tak błyskotliwa, jak się wydawało w pierwszej chwili. Zhou zapewne zrozumiał, że pytanie dotyczyło paryskiego maja 1968 roku, ale i tak spoglądał na historię z szerszej perspektywy. Cztery lata w polityce to wieczność.

Co powiedziałby Zhou o sprzedaży bordeaux en primeur (przedsprzedaży na zapisy) – zjawisku, które wywołało w Chinach (i gdzie indziej) ogromne zamieszanie, gdy oferowano dwa kolejne „roczniki stulecia”, czyli 2009 i 2010, a które obecnie odzyskało nieco blasku przy okazji roczników 2015 i 2016? Zapewne uniósłby sceptycznie brew, nawołując do ostrożności. Na wiele wydarzeń lepiej spojrzeć z pewnego dystansu. A gdy w grę wchodzą pieniądze – w kontekście wina zaś ogromne kwoty – naprawdę opłaca się wziąć głęboki oddech i mocno przytrzymać portfel. Pod wieloma względami bordeaux en primeur to bezsensowny system. Mediom i handlarzom prezentowane są wina ledwie półroczne, niedokończone, bardzo taniczne, wciąż leżakujące w beczkach. W niektórych (wielu?) przypadkach degustowane próbki nie odzwierciedlają tego, co po dwóch latach trafi do butelek i na rynek. Degustacje en primeur stały się tak istotne dla wartości marek czołowych châteaux, że aż dziwne byłoby, gdyby nie przedstawiały one dziennikarzom wina ze swych najlepszych beczek, nawet jeśli nie sporządzą specjalnych journalist cuvée. Czy sami byście tak nie postąpili?