• Francja
• Dolina Rodanu
• Champagne
• Alzacja
• Côtes du Rhône
• Bandol
• Domaine Ostertag
• Veuve Clicquot
• Mas de Libian
• Domaine Saladin
• Domaine de la Tour du Bon

Kobiety, wino i śpiew

Ten tytuł to nie kuplet z operetki, ale prawie cytat z Marcina Lutra, który ostrzegał, że „kto w ogóle nie lubi wina, kobiet ani śpiewu, głupcem będzie przez całe życie”. Gdy brałem się do pisania, usłyszałem w radiu piosenkę Nicole Croisille, w której opowiadała, że przy ukochanym „poczuła się wreszcie kobietą”, bo „śpiewał jak dziecko i wesoły był jak Włoch, kiedy wie, że będzie miłość i wino”.

Erotyzm wina nie ulega wątpliwości. Zrozumieliśmy to w dawnych czasach u Fukiera, gdy nasze koleżanki najbardziej lubiły słodkawy traminec. Kiedy przyjechałem do Paryża, spotkałem w bistro panią, która przy bufecie sączyła gewurztraminer z kieliszka na zielonej nóżce. Wtedy wiedziałem już z całą pewnością, że kobiety lubią wina białe i słodkawe. Pewne wątpliwości wobec tej dogmatycznej wiary wzbudziła we mnie Irène de N., gdy zachwycając się rocznikowym Veuve Clicquot, zacytowała markizę de Pompadour: „szampan to jedyne wino, po którym kobieta pozostaje piękną”. Legenda głosi, że pierwszy puchar szampana sporządzony został z odcisku jej lewej piersi. Veuve Clicquot jest pewnie kobieca – rozumowałem – bo wdowa to kobieta i do tego był to ulubiony trunek zniewieściałego Marcela Prousta.