Dlatego zrezygnowałem z Gali…

Myślę, że medal i genialna recenzja na Winicjatywie to porównywalne wyróżnienia. Przecież nagrody MW to nie odznaczenia Prezydenta RP dla zasłużonych. Dzisiejsza teza po prostu wydała mi się niezgodna z tym, co zrozumiałam z wcześniejszych tekstów opisujących Twój stosunek do tego skandalu. Cytuję dalej „Journalist boycott, however, is wrong. Wine journalists or critics are not there to judge the morality of producers. It would be a dead end. Those who boycott perhaps want to avoid the contradiction of condemning Bressan as a person while praising his wines, as they objectively deserve”. Nie rozumiem więc ostatniego akapitu dzisiejszego tekstu.

Mam sceptyczny stosunek do tych, którzy publicznie informują cały świat o tym że od dziś będą Bressana bojkotować. Uważam że jest to śmieszne, a w przypadku dziennikarzy winiarskich wręcz nieprofesjonalne.
Czym innym jest jednak niebojkotowanie, czyli degustowanie tych win i rzetelne ich opisywanie. A czym innym celebracja Bressana jako największego twórcy wina roku 2013. Ma ona zresztą charakter uznaniowy, a nie obiektywny, ponieważ Magazyn Wino do finału zaprosił wina czerwone według dowolnego klucza. Dopiero potem nastapiła degustacja w ciemno.

Takie stawianie Bressana na piedestale wykracza moim zdaniem poza delikatną granicę.

Panie Wojtku, przyznanie medalu MW Bressanowi to relatywizm moralny, tak samo jak tłumaczenie, że jego wybitne wina istnieją w oderwaniu od jego twórcy. Jeżeli ktoś mówi, że wino to produkt rolniczy jak jajko czy mleko, to wydaje mi się, że jest w błędzie. Oczywiście ma Pan racje co do wagi nagrodzenia B. , a opisywania jego win. Jednak uważam ,że człowiek pozwalający sobie na takie publiczne wypowiedzi, powinien być co najmniej omijany szerokim łukiem. Świat nie ucierpi jeżeli nie dowie się o winach B., ale mówienie o tych winach może komuś wydać się sankcjonowaniem rasizmu, robi wspaniałe wina ,to że jest rasistą ,trudno każdy ma coś za uszami..Dziś pozwolę sobie na kłamstwo,bo wykonałem rzetelnie swoją pracę, jutro pozwolę sobie na więcej, bo przecież liczy się to jak dobry jestem w swoim fachu, nie to kim jestem.. To co robimy, nie musi wpływać na to kim jesteśmy, to kim jesteśmy nie musi wpływać na to co robimy. Będąc świnią możemy robić dobre wino, możemy mówić o tym winie i je nagradzać, tylko po co?Mój dziadek spędził 4 lata w obozie, był ofiarą nazizmu, podobne ideologie wyrastają na podatnej glebie, ktoś przymyka oko, ktoś jest nieświadomy..Ale to nic takiego, my tylko o winie, kryształowe pojęcia, świat sam się obroni.

Nie do końca się z tym zgadzam. Że komentarze Bressana są/były idiotyczne to jedno, i to w ogóle nie podlega dyskusji. Ale oceniane są wina, i medal jest dla wina, a nie dla winiarza.

Wagner też był zagorzałym rasistą i takie same dyskusje toczą się o jego operach. Wielu nawołuje do ich bojkotu. Ich znaczenie kulturalne i wielkość jako dzieł sztuki jest jednak nie podważalna i statystycznie na świecie nie rezygnuje się ani z ich wystawiania, ani z ich nagrywania.

Timing tego medalu może niefortunny, ale ja jednak obstawiam przy totalnej rozdzielności tych tematów i nie mieszania etyki i moralności do oceny samego wina jako takiego.

Żeby porównanie było pełne, to Wagnerowi musielibyśmy na uroczystej gali wręczyć Grammy albo Polar Music Prize. I to miesiąc po publikacji jego antysemickiego pamfletu. Nie byłoby w tym nic niezręcznego?

Wojtku, też uważam, że jego pierwszy wpis na tweeterze był skandaliczny i rasistowski, jeżeli jednak potem przeczytamy jego przeprosiny, to choć one nie usprawiedliwiają tak mocnych słów, to stanowią jakieś wytłumaczenie. Pytanie jest inne, czy oceniając wina powinniśmy brać pod uwagę poglądy polityczne czy społeczne winiarza? Czy powinniśmy kupować wina rasisty (zakładając, że B. nim jest) wiedząc, że to najlepsze wino jakiego możemy spróbować?

Bressan raz przeprosił, ale potem w innym miejscu stwierdził, że wcale nie przeprasza, bo trafnie wyraził swoją myśl. Przepraszał „tych, którzy poczuli się urażeni” jak to się u nas mówi.

A co do Twojego pytania – „czy oceniając wina powinniśmy brać pod uwagę poglądy polityczne czy społeczne winiarza?” – nie. Ale tu nie mówimy o ocenie wina, tylko o szczególnym nagradzaniu winiarza. Bo to on dostał do ręki złoty medal i hołd pruski. Na tym właśnie polega różnica, o której od początku piszę. Ja jego wina oceniam bardzo wysoko i piszę o tym wprost.

Jeśli rozmawiamy o ideologii, etyce i kulturze, to już nie rozmawiamy o samym winie, które się składa z wody, alkoholu i paru polifenoli.

O ile dobrze zrozumiałem to Wojtek nie pisze o piętnowaniu wina ale o nie nagradzaniu jego producenta a to spora różnica, choć można udawać że się jej nie dostrzega.
pozdrawiam
sch

Panie Sławku, warto czasami przeczytać całą dyskusję, wtedy rozumienie z reguły jest pełniejsze. Odniosłem się do sytuacji między autorem a wytworem w kilku miejscach komentowanej różnorako – i myślałem, że tego tłumaczyć już nie trzeba. Zresztą wpis był żartobliwy, optymistyczny…

Panie Wojtku, wciąż rozmawiamy tylko o winie i jego twórcy, reszta to przykłady. Szkoda tylko, że zrobiono sensację z jakiejś wypowiedzi kolesia, bo tak naprawdę w kontekście wina nie ma ona żadnego znaczenia. Tą sprawą, jeśli już, powinny zająć się odpowiednie organy w kraju, w którym to miało miejsce. Jeśli wino dobre i stanęło w konkursie, to może być nagrodzone, bo to ‚magazyn wino’ a nie ‚magazyn prawo moralne’. Ale jakoś rozumiem oburzonych, tyle, że moim zdaniem mieszają porządki.

Rozumiem to podejście. Ja mam trochę inne. Zresztą Magazyn Wino się tytułuje jako „poświęcony kulturze wina”… Nie jest i nigdy nie był gołym przeglądem produktów na półce marketu, jak niektóre pisma np. w USA.