„from Sofia”! To faktycznie urocze:))))))!

Fajnie byłoby przejrzeć rynek do 15zł. Tam jest dużo większe pole do popisu. Do „dychy” ciężko jest znaleźć pijalne wino. Pozdrawiam

Wiesz Wojtku, ja nawet nie kwestionuję faktu, że przy pewnym wysiłku da się znaleźć tanie a pitne wino.
Jednego jednak nie jestem w stanie pojąć: po co je promować?

Czy nie lepiej skłaniać ludzi, by swoją winną edukację zaczynali od czegoś co my (czyli owi snobo-specjaliści) polecamy z czystym sumieniem i bez zastrzeżeń?
Nawiązując do dzisiejszego orvietto: po co nakłaniać ludzi do picia wina od wytwórcy, który dopiero w zeszłym roku dowiedział się, że węża od czasu do czasu trzeba wypłukać?

Zmuszasz mnie też do zanegowania jednego z wniosków z bieżącego artykułu…
Otóż, mimo że zajmuję się winem więcej niż pół życia, nadal nie doszedłem do etapu, w którym codziennie potrzebowałbym czegoś naprawdę taniego do wypicia. I z czasem widzę, że coraz mniej potrzebuję w sensie ilości czy częstotliwości, zaś coraz większą satysfakcję sprawia mi sięganie raz na jakiś czas po butelkę, którą wypijam do dna, z przyjemnością od początku do końca…

Myślę, że promując wino musimy kierować się dokładnie tymi samymi zasadami, jakie przyświecają przy każdym procesie uczenia (się).
Czy ucząc dziecko jazdy na nartach przypiąłbyś mu „boazerię” sprzed stu lat, z wiązaniami z rzemienia? Nie sądzę, pewnie jednak wydałbyś jakąś sensownie wysoką sumę na carvingi…

Ale na tym świecie wszystko jest możliwe, włącznie z tym, że jestem matołem, czy innym nierealistą-idealistą…

Panie Wojciechu wina „Solarra” dostępne są również w wersji wyprodukowanej i zabutelkowanej w Bułgarii. Proszę sprawdzić mogą okazać się lepsze w smaku. Chociaż szału pewnie nie będzie.

Z opisanych piłem Mezquiriz (akceptowalny, ot takie sobie tempranillo) i chyba Real Forte czerwone nie pamiętam więc na pewno bez uniesień ;). Za „dychę” to jednak spore ryzyko, najlepsze co kiedykolwiek udało mi się ustrzelić były chyba portugalczyki z oferty Biedry (np. Tova, Folha) i to jedyny w miarę pewny kierunek. Ale, jak to mówią: Jest ryzyko, jest zabawa :)

Mam pytanie poza głównym wątkiem ale jednak nadal w klimacie „tanich win”:
Czy zna ktoś z szanownych ofertę Domus Vini pod jak mi się wydaje ich własną etykietą Domitus? Wiem, że należą do WAY FINE PROVIN KFT i to chyba raczej przemysłowa produkcja. Ale nic poza tym. czy komuś dane było popróbować tych Domitusów?

Po co promować tanie wina na co dzień? – spostrzegłem dziś taki oto news(nie ja jeden zapewne, bo pojawił się chyba wcześniej) w mediach: przez 10 lat karmiono nas solą przemysłową dodając ją do wędlin i wyrobów mięsnych miast solą przeznaczoną do celów spożywczych…
dlaczego? bo ktoś chciał mieć cenę najniższą śląskiej czy innej jakiej…?naród domagał się taniej śląskiej „na co dzień” więc ją dostał…zapewne nie była najgorsza i całkowicie jadalna…po 10 latach wychodzi, że nasze zdrowie nie do końca może być dzięki temu takie „na co dzień” sprawne…

sprawa ma się podobnie z żywnością GMO, drobiem itd itp…

Więc pytanie Pana Sławka jest jak najbardziej zasadne: po co?by ścigać się po najtańszą śląską? kosztem czego?
W krajach winiarskich wino na co dzień za 2 euro to standard – tyle że do Polski ktoś musi je przywieźć, zapłacić podatki itd…więc nie będzie to 2 euro za…

Parafraza odpowiedzi Pana Wojtka w kontekście przytoczonego newsa sama się nasuwa:
Nie można też ignorować możliwości, że ktoś przez ŚLĄSKĄ za 5 zł/kg dojdzie któregoś dnia do SALAMI za 50zł/kg…..

pozdrawiam
 

To ja może napiszę z pozycji „zza drugiej strony lady” :)
Jako że sklep jest położony w miejscu, cóż, niebędącym na trasie wielu wycieczek, spora część klientów siłą rzeczy to klienci stali. Na przestrzeni kilku miesięcy daje się zauważyć,że ci, którzy zaczynali od niższej półki, z czasem zaczynają sięgać coraz wyżej. Powiedzmy 5 butelek tańszego,jedna droższa. Powoli proporcje się odwracają, droższe butelki zajmują coraz więcej miejsca….

Podobnie jest ze stylem kupowanych win. Większość zaczyna od lekkich „półwytrawnych” i systematycznie posuwa się w kierunku cięższych i bardziej wymagających. Czyli-jest nadzieja- promujmy każdą półkę, jednocześnie podpowiadając czego warto spróbować a czego lepiej unikać…

Informuję że polecany w tym tekście białe Côtes de Gascogne za 9,99 zł jest znów dostępne w Leclerku w tej samej cenie.