Powrót Doktora Wino
Daniele Cernilli to jeden z twórców słynnego przewodnika Gambero Rosso i jego jeszcze słynniejszego wyróżnienia dla najlepszych win Italii – Tre Bicchieri. W 2011 roku po 24 latach rozstał się z Czerwoną Krewetką (która od tej pory rozmnożyła bez umiaru swoje nagrody). Sam Cernilli natomiast założył nowy, dużo bardziej kompaktowy portal – Doctor Wine, a w 2015 roku ukazał się pierwszy sygnowany przez niego przewodnik – Essential Guide to Italian Wine. Jego wydaniu towarzyszył cykl degustacji, z których jedna zawitała także do Warszawy. Po dwóch latach pojawiła się ponownie, a wraz z nią nowa edycja przewodnika, tym razem pod „ostateczną” nazwą – The Ultimate Guide to Italian Wine 2017.
W porównaniu z poprzednią edycją aktualne wydanie nieco się rozrosło – do ok. 1000 winnic i 2500 ocenionych win z 21 włoskich regionów. Znajdziemy tu w bardzo przystępny sposób podane informacje o producencie wraz z ocenami win w skali 100-punktowej. Te powyżej 95 punktów oznaczone są logo Doctor Wine (jest nim facjata Cernillego, który jak sam podkreśla, w ten sposób „daje twarz” tym najlepszych winom), a uniesiony kciuka przy flaszkach o najlepszej relacji jakości do ceny.
O jakości przewodnika stanowią nie tylko kryteria oceny win (m.in. „wierność terroir”), ale i współpracownicy Cernillego – czołowi włoscy degustatorzy, m.in. Riccardo Viscardi i Stefania Vinciguerra, którym daleko do fascynacji tzw. stylem międzynarodowym. A to właśnie zbytnia ekscytacja winami w nim utrzymanymi była jednym z głównych zarzutów wobec nagród przyznawanych przez Gambero Rosso. Jednym słowem – dla prawdziwych pasjonatów win włoskich, dużo bardziej miarodajna będzie lektura właśnie przewodnika Cernillego.
A sama warszawska degustacja? Trzymała wysoki poziom. Część prezentowanych win można już znaleźć na naszym rynku, inne wciąż poszukują importera. Przynajmniej w dwóch przypadkach mocno ściskam kciuki za ich znalezienie. Poniżej subiektywny wybór najlepszych win próbowanych tego dnia.
Querciabella Chianti Classico Riserva 2013 – w czasie tegorocznego przeglądu nowych roczników przeglądu Chianti Classico Collection (relacja już wkrótce) wina prezentowane przez Querciabellę prezentowały absolutnie najwyższy poziom. Ponowna degustacja Riservy 2013 potwierdziła te wrażenia. Świetna jakość owocu (dominują śliwki, w tle wiśnie i jagody), nuty lukrecji, wyraźna, acz nieprzesadzona tanina i pyszne mineralno-kwasowe zakończenie. Zakup obowiązkowy! (Importer: Star Wines).
La Vis Trentino Müller-Thurgau 2015 – powstała w 1948 trydencka spółdzielnia poszukuje u nas (kolejnego) importera. Przynajmniej kilka zaprezentowanych win było autentycznie smacznych. Podobał mi się supersprężysty, bardzo odświeżający Riesling 2015 i pochodzący z tego samego rocznika, pełen miłych nut tropikalnych Sauvignon Blanc, ale najbardziej do gustu przypadł mi Müller-Thurgau – świeżutki, ze świetną kwasowością, aromatami dojrzałego jabłka i wyraźniejszą strukturą od pozostałej dwójki.
Il Verro Terre di Volturno Casavecchia Montemaggiore 2011 – o tym młodym projekcie miałem już okazję pisać przy okazji przejażdżki po winnicach Kampanii. Znów bardzo smakowały mi wina ze szczepu Coda di Pecora i Pallagrello Bianco, ale do tej kolekcji dorzucam czerwień – także z rzadkiej lokalnej odmiany Casavecchia. Rocznik 2011 jest dziś w optymalnej formie – zaleca się soczystą jeżyną, akcentami wanilii, lukrecji, lekką pikanterią w długim, przyjemnym zakończeniu. (Szuka importera)
Umani Ronchi Conero Riserva Cúmaro 2012 – znany producent z Marchii (prezentowała go kiedyś Marta Wrześniewska) pokazał kilka etykiet, z których zdecydowanie najlepsze wrażenie robiło tytułowe Cúmaro 2012 – 100% szczepu montepulciano, dużo dojrzałego, czerwonego owocu, mocna struktura, beczka obecna, ale kulturalna i generalnie śweitny balans. Ale nie ma co się dziwić, w końcu to włoskie wino spodobało się samemu Bieńczykowi. (Importer: North Coast).
Bric Castelvej Barbera d’Alba Superiore Vigna Mompissano 2015 – zdecydowanie najlepsze z zaprezentowanych win z Piemontu. Bukiet początkowo oszczędny, z czasem eksplodował soczystymi owocami – wiśnią, czereśnią, czerwoną porzeczką. Trochę akcentów fiołkowych, sprężyste, bardzo orzeźwiające. Czysta przyjemność, czekamy na debiut w Polsce! (Szuka importera).
Audarya Vermentino di Sardegna 2015 – na koniec prawdziwa perełka, której w Polsce wyczekuję najbardziej. Pamiętam wizytę w tej sardyńskiej winnicy, początkowe zdziwienie ultranowoczesnymi, dizajnerskimi budynkami, które zwykle zwiastują mniejsze zainteresowanie producenta jakością samych win, a następnie ulgę, gdy spróbowaliśmy tamtejszego Vermentino di Sardegna. Podstawowe wino producenta jest niezwykle czyste, świeże, delikatnie owocowe, ze znakomitą kwasowością i słonymi akcentami w posmaku. Daje naprawdę dużo przyjemności. Komu tego mało, może sięgnąć także po poważniejsze Vermentino Camminero 2015 (pojedyncza parcela, 6 miesięcy na osadzie) albo soczyste, czerwone Cannonau di Sardegna 2015. Szacun! (Szuka importera)
Degustowałem na zaproszenie organizatora – Magazynu Wino.
- 7
- …
Komentarze