Co właściwie nazywamy szeroką dystrybucją? Rzeczony Starwines nią nie jest, większość butikowych importerów też nią nie jest. Idąc tym tropem, to w ogóle dobrej Austrii nie ma w szerokiej dystrybucji. Z grubsza większość win, o których dyskutujemy z błyskiem w oku, jest dostępna „coś tu, coś tam”.

Oczywiście, Matti. Nie ma żadnej szerokiej dostępności Austrii.
i nawet nasza – spora przecież – dystrybucja Hubera i innych niczego tu nie zmienia, bo jesteśmy głównie w HoReCa, a nie w detalu.

Dokładnie o tym mówię.

W ujęciu szerokiej dystrybucji oczywiście nieważne, czy na liście będzie tylko Weinrieder, Schloss Hardegg, czy kilku więcej, czy nawet kilkunastu więcej, w mikroskali. To kropla w morzu.

Ale jeżeli, cytując Rafikiego, zaczniemy patrzeć poza to, co widać — i odkleimy się od tej mitycznej szerokiej dystrybucji, której nie ma — to się okaże, że cośtam jednak jest i istnieje i można powybierać spośród fajnych butelek.

Na pytanie Wojtka, kto poza SH i Weinriederem odpowiedź, że jest Stift, Hagn, czy Hofbauer-Schmidt nie wydaje mi się nieznacząca, a wręcz przeciwnie. 7 producentów względem 3 to 230%! Chyba, że Wojtek ma jakiś powód, czemu o nich zapomniał – bo nie sądzę, że zapomniał o Winach i Kieliszkach, o których w kontekście Austrii nie da się w Polsce zapomnieć :)

No tak, Matti… Patrzysz ze swojej perspektywy, z perspektywy „aktywnego konsumenta”, powiedzmy ;-)
Dla „zwykłego” konsumenta rzeczywistość jest taka, że Austrii na półce w sklepie nie widzi, czyli że jej nie ma :-( A w internecie szukał nie będzie, skoro chce kupić jedną flaszkę wina do trzech dych ;-)

Oczywiście, że masz rację – ale kręcimy się w kółko. Dyskusja zaczęła się od „czy wina z Weinviertel są słabo u nas reprezentowane?” — a nie od tego, czy „zwykły” konsument znajdzie Austrię na półkach.

Zwykły konsument w tej chwili nie znajdzie ani Weinviertel, ani Kremstal/Kamptal/Wachau. To pytanie trzeba rozpatrywać w tej samej grupie dostępności co austriackiej konkurencji, a nie w skali masowego rynku.

Panowie, rozróżnijmy jednak dostępność dla konsumenta w mikroimporcie Wino i Kieliszki a dostępność poprzez importerów z dużą siecią dystrybucyjną takich jak Interwin (Huber), Centrum Wina (Bründlmayer), Partner (Domäne Wachau), Mielżyński (Salomon, Pichler-Krutzler), DELiWINA (Gobelsburg, Donabaum). W tym drugim przypadku wina są dostępne w kilkudziesięciu sklepach i restauracjach w całym kraju. Więc jednak ta dostępność dla średnio zainteresowanego winomana jest poważna. I właśnie o to mi chodziło, że poza Kondratem (Weinrieder) żaden z tych szerzej pracujących dystrybutorów nie ma Weinviertel, natomiast często ma Kremstal, Kamptal i/lub Wachau.
Weinviertel trzeba szukać u takich kochanych mikrusów jak Wino i Kieliszki, Vino Vintage Łomianki itp.

Dla mnie ta nierównowaga jest wyraźna.

Tak. Zapominam w takich dyskusjach, że Warszawa to też patrzenie przez inną soczewkę. Z mojego punktu widzenia dostępność takiego DELiWINA, czy Mielżyńskiego (w Łodzi w stałej dostępności jest kilka etykiet, a możliwość zamówienia innych wymaga jednak najpierw świadomości oferty) jest taka sama jak dostępność Win i Kieliszków – jedni i drudzy dostępni są tylko przez kontakt mailowy/sklep internetowy.

Duża sieć dystrybucyjna to jedno, a duża i rozproszona w Polsce sieć dystrybucyjna to drugie. Choć oczywiście kontrast między Winami i Kieliszkami a Mielzyńskim jest, obiektywnie, ogromny.

Nie wiem czym się ta dyskusja skończy, ale w imieniu własnym oraz prezesa pragnę podziękować Naczelnemu za policzenie nas w tej samej kategorii wagowej co Mielża, czy Centrum Wina. Mamy się do nich mniej więcej tak jak makrela do wieloryba, ale zawsze miło coś takiego przeczytać! :-)

Bardzo przepraszam, my mamy Wiengut Gruber-Roscjitz z Weinviertel. Jest w wielu restauracjach

Zapraszam do odwiedzin w Wineland. Ze Szczecina.
Weinviertel od Grubera…nawet jest Sekt…i inne cuda….nie tylko Kondrat czy Mielzynski są na rynku….ahaaaa….dystrybucja w CAŁEJ Polsce…

Otóż to.

A w Austrovinie jest jeszcze Fidesser i to własnie Weisser Traminer, nad którego brakiem w Polsce P. Wojciech boleje, jest jeszcze Hess.

Nie jest źle. Kto chce znajdzie…

Dziękuję za wsparcie. Mamy w ofercie 4 producentów z Weinviertel, a kolejnych dwóch będziemy mieli jesienią (prawdopodobnie Setzer).

Wojtku!
Moja prywatna opinia to jedno – nie musi być dla Ciebie wyznacznikiem.
Jednakże znany z zawyżania ocen w krytycznej strefie „prawie-że-90” Falstaff wina te ocenia tak sobie. Na sensowną ocenę z wyżej wymienionych zasłużył sobie tylko Goldjoch-(93).
Nie używaj zatem imienia Brundlmayera nadaremno,
bo nawet w przybliżeniu nie jest to ta sama liga.

Panowie,

Pozwolę sobie w takim razie przedstawić Panom nasze oficjalne stanowisko odnośnie charakteru miejsca jakim jest Dekant a jego nazwą. Dekant owszem nie jest klasycznym wine barem, gdyż prócz wina posiadamy rozbudowane (aczkolwiek nieprzesadnie) menu . Dlaczego nie wine bistro? Bistro, jak zresztą trafnie określił Pan Wojciech to miejsce, które kultywuje kuchnie prostą w przygotowaniu i prezencji w przystępnej cenie, dania w karcie menu Dekantu z ”bistrowego” charakteru posiadają jedynie cenę (dania główne od 24 zł do 52 zł, nie licząc steków). Tak więc Dekant jest konceptem łączącym ideę wine baru (obszerna selekcja win, duży wybór win na kieliszki) oraz restauracji z autorską kuchnią Arkadiusza Janczarka. Stąd też nazwa – ”Dekant WineBar & Restaurant”. Serdecznie zapraszamy wszystkich czytelników Winicjatywy.

Pozdrawiam serdecznie,

Mateusz Ruszkowski
Dekant WineBar & Restaurant Manager