„Wybór sommeliera” to jest w Lidlu, w Biedronce jest „Sommelier poleca”.

Lidl zerżnął pomysł Biedronki…

Nie sprzeczam się, może się pomyliłem, sensu wpisu to nie zmienia :).

Ależ ludzie chcą wierzyć w „wybór sommeliera”. Serio wierzą, że wino, które kupują za 10, 15, 20 zł jest winem ich marzeń, które na pewno będzie bardzo dobre, jak nie – wybitne, ponieważ polecił je kelner od wina w czarnym fartuszku i okularach. Świat fikcji marketingowej zlał się z rzeczywistością, w której przeciętny konsument chce być wyręczony z dokonania wyboru wina przez autorytet. A wszyscy wiemy, jak jest z tymi rekomendacjami.

Ci marzyciele przecież w większości nie wiedzą co to takiego sommelier…

To nie do końca tak. Z dwóch powodów. Po pierwsze klient sięgający po wybór sommeliera to klient aspirujący. On coś tam np o TKM słyszał i idzie za głosem „autorytetu”. Zresztą to nie musi być wcale sommelier. Chyba na Winezji, takim podpowiadaczem, tylko dyskretnym w komentarzach jest aktorka celebrytka Grażyna Wolszczak. Telefony sprzedają nam sportowcy, piwo zresztą też. A my szukamy wzorca, kogoś kto uosabia lepszy świat Kupujesz sobie wino w Biedronce za 19,99, ale co to je sommelier rekomendował. Wracasz do domu, siadasz przed TV, w tle Polsat, Amaro robi perliczkę, żona stawia przed tobą kotlety na smalcu a ty popijasz je czerwonym winem z Biedry i czujesz sie jak w Atelier Amaro. Swoja droga Polacy jadają czerwone mięsa rzadziej niż rzadko to dlaczego ciągle oferuje sie wina czerwone, dlaczego jeszcze nikt nie napisał na zawieszce wino do schabowego.
A co do drugiej strony, to ten sommelier kontraktowy musi działć, i dlatego importerzy/dystrybutorzy im płaca. W innym wypadku wybrali by Margareth albo Boruca.
Nie wiem czy większość wie kim sommelier jest, ale jego czar ciągle dział

Tak z cyklu „barista jest jak sommelier!” I te miliony przed telewizorami, które zastanawiają się o co chodzi? :) I tak dobrze, że te zawody – choćby w tak mglisty sposób – trafiają do społecznej świadomości.

Ale ja właśnie tego oczekuję, że jeśli kupuję wino <50 zł to sommelier mi powie, jakie powinienem kupić i się nie pomyli. Na tym chyba polega jego praca. Podobnie jest z kupowaniem butelek za 200 zł – bo jeśli chcę tyle wydać, to nadal muszę się opierać na zdaniu innych, chyba, że kupię 10 różnych butelek i wybiorę sobie, która jest dla mnie najlepsza. Wino nie jest wyrobem, które można opisać suchymi liczbami, jak pralkę – ilość programów, pobór prądu, wymiary, waga itp. i na tej podstawie dokonać wyboru…

Niezależny sommelier to Ci to może powie… chociaż Oni najczęściej na wina <50 zł nie mają czasu.

Natomiast "sommelier kontraktowy" po prostu podpisze się pod tekstem wykoncypowanym w dziale marketingu.

To dlaczego istnieją sklepy specjalistyczne? Nie prościej kupić Parkera albo przeskanować Sieć w poszukiwaniu recenzji i kupić w sklepie internetowym?

Z tym Parkerem bym nie przesadzał, pamiętacie Crianzę „89 pkt Wine Advocate” z biedronki? ;)

Otóż to, że wtrące tu swoje dwa grosze. Zresztą tacy sommelierzy są również obecni na rynku innych alkoholi… Tu też mamy „”Sommelier” poleca”…

A propos tego wina.. pudło straszliwe.. no tak czego spodziewać się po winie z Biedronki jeśli być może jest się do niej odpowiednio ustosunkowanym. Nie jest to fantastyczne wino ale w cenie 17,99 całkiem przyzwoite, nawet więcej niż przyzwoite. Kupiłem, piłem i chętnie zakupie ponownie. Nie wywyższam wina, ale dam głowę, że inna ocena będzie jeśli to wino kupiłoby się w sklepie specjalistycznym za powiedzmy 30 – 35 zł…

Za 25 zł można mieć jakąś podstawową Rioję w innym markecie, która będzie lepsza. A i w cenie <20 zł w Biedronce znajdzie się Portugalia, którą się sporo przyjemniej wypije (np. Paco do Monsul, które jeszcze stoi na półkach).

Nie wątpię, że z pewnością można znaleźć coś lepszego, natomiast po zdegustowaniu złego zdania o tym winie przy tej cenie nie powiem. Ale czy pierwsza z brzegu Rioja będzie lepsza to już być polemizował.. ;)

Ten cały humbug zasługuje na artykuł, bo bzdurne trzymanie się kategorii „półsłodkie” na podstawie jakichś-tam-nikt-nie-wie-jakich-badań (pewnie takich, w których się pyta konsumentów co preferują) to jest największe kuriozum polskiego rynku wina. W Biedronce przez dwa lata na półce były może 2 półsłodkie i w tym czasie sprzedaż tam wzrosła dwukrotnie.

Ale ja w sklepie (nie specjalistycznym) jeśli słyszę jakichś konsumentów, to właśnie w 90% przypadków słyszę „półsłodkie”… Serio.

W specjalistycznym jest to samo i bynajmniej nie chodzi o późny zbiór.

Nie chce mi się wierzyć że świadomy konsument wina nie przechodzi ze stanu zastanego ( płs, słodkie coś tam) w kierunku wytrawności. Tym bardziej młody, jeżdżący po świecie klient, który staje się istotny dla takich projektów. Może WI niech zrobi własne badania bo to jakieś kuriozum zalewające rynek,albo … ta cała Winicjatywa przeznaczona jest dla marginesu rynku :)

Najczęstsze pytanie klientów w sklepie, w którym pracuję dotyczą w kolejności malejącej: Carlo Rossi, Mogen Davida – któremu wróżę karierę porównywalną lub większą niż CR, Fresco, Varny 1440, Kagora, Kadarki, Istry, etc. Marketing szeptany, czy co?

Cytując inż. Mamonia: „Mnie się podobają melodie, które już raz słyszałem.” :)

Osobiście wierzę ,bo znam takich przypadków kilka, że kiedyś Ich smaki ewoluują i pomaleńku (niektórzy szybciej) przesłodzą się i zaczną odjeżdżać w rejony wytrawne. Więc póki co – dajmy Im szansę . Oni i tak są o krok dalej niż Ci ,którzy utknęli na piwie i wysokich procentach.

Well, u mnie na studiach królowały Liebfraumilch oraz Sophia, teraz pewnie wypić to byłoby ciężko…

Co znaczy „utknąć na piwie”?

Nigdy nie dać sobie szansy na poznanie smaku wina. Wina prawdziwego – innego niż to po 4,50pln. I całe życie wybierać piwo lub wódę bo „wino jest kwaśne”
Znam takie przypadki. Mam takie osoby wokół siebie. A z perspektywy czasu i upływającego Życia wiem ile tracą.

Samo piwo z tym co Pan pisze nie ma nic wspólnego. Równie dobrze mogą utknąć na „Fresco” – wydaje mi się, że nawet lepiej byłoby dla zdrowia, gdyby pili te swoje Żywce. Piwo – w końcu! – po wielu latach, ma w Polsce swoich przedstawicieli w postaci butelek bardzo jakościowych (nazywanych nazbyt często „rzemieślniczymi”). Nie ma więc sensu pisać o „utknięciu w piwie”, bo to zupełnie nic nie oznacza. Można utknąć w sobie/alkoholizmie/problemach – i to jest problem.

Aby nie było zbędnych nieporozumień, to co powyżej ma oznaczać ni więcej niż to, że piwo także może być przemysłowe i jakościowe. Wódka – jak mniemam – także.

Dyskusja o tym, co kto pije i dlaczego, oraz jakie ma to odzwierciedlenie w postawach życiowych, jakby nie była ciekawa (?), nie powinna zaczynać się na deprecjonowaniu jakiś gatunków czy przypisywaniu im klienteli.

Pozdrawiam!

Ja się z tym zgadzam. Jednakże nie da sę zaprzeczyć, że alkoholem pierwszego wyboru szczególnie wśród młodzieży jest najczęściej piwo i dlatego statystycznie w Polsce przechodzi się z piwa do wina. Dlatego wyrażenie „utknąć na piwie” ma sens, gdy opisuje sytuację konsumenta, który takiego ruchu (jeszcze) nie wykonał.

Zgadzamy się, ale…

(jako że lubimy rozmawiać)

…albo wykonał ruch na Fresco i się nie przekonał, więc wrócił do Żywca, aby sięgnąć po XXX (wpisz nazwę minibrowaru) i reprezentuje osoby raczej młode (cieszy mnie wiara w młodzież). Czy tego nie można by nazwać krokiem, jak nie skokiem nawet?
Ze swoich doświadczeń ze znajomymi (którzy bardziej młodzi są nawet niż ja), mogę powiedzieć, że piwo NIE JEST pierwszym wyborem, bo konkuruje z winem i wódką. Pewnie „ogólnie” nie mam racji, ale i tak powyższe w eter puszczę.

Natłok słów „statystycznie” i „najczęściej” niech sprowadzi nas na koniec tych dywagacji.

Nie zgodzę się jednak z pisaniem, że piwo przynależy do jakiejś, pogardzanej w domyśle, bądź jeszcze „przygłupiej”, grupy – z winem bywa dokładnie tak samo.

Nikt tu piwa nie traktuje pogardliwie. Na pewno nie ja.
Niemniej zaczynanie konsumpcji alkoholu od piwa i ewentualne potem przejście do wina wydaje mi się typową sytuacją.
Ja w każdym razie znam mało młodych osób (wiek ok. 18 lat) które rozpoczęły od wina. Dwa argumenty – cena oraz smak, wino nie jest kwaśne ani cierpkie, a tych dwóch parametrów początkujący konsumenci alkoholu nie lubią. (Notabene stąd potem miłość do win półsłodkich).

Absolutnie nie deprecjonuję tu piwa ani broń Boże osób ,które je piją. Do wódy (samo określenie już to wskazuje) mój stosunek jest jednak lekko pogardliwy- owszem. To trunek nie wnoszący nic do „kultury bycia” . Pity w 99procentach przypadków(pomijam tu wypity zimny kieliszek do śledzia) dla właściwości mózgotrzepnych. Kilkadziesiąt już lat dorosłego życia dało mi doświadczenie, by pisać tak ,jak to ująłem. Wiele osób ewoluuje od piwa lub taniego wina do win lepszych ,a potem do świadomego ich poszukiwania jako uzupełnienia posiłku czy czasoumilacza . Ale niektórzy NIGDY nie przejdą tej drogi i to oni „utknęli na piwie”.I mam tu na myśli tych ,którzy nie wpadną na pomysł szukania wśród piw (czyli minibrowary,inne smaki itp.) ,bo też byłby krok/skok w świadomą konsumpcję. I wiem ,że w znacznej części przypadków nie ruszyli w ogóle w tę drogę ,bo wino ‚kwaśne i cierpkie’. Dlatego podtrzymuję swe zdanie ,by dać szansę na zmianę tym ,którzy już ruszyli w drogę ale póki co są na etapie pół-cośtam. Absolutnie ich nie przekreślać ale poczekać(a czasem pokazać drogę) na „rozwój ” :)

Coś w tym jest.

Sprzedaż wzrosła bo ,być może dzięki między innymi WI ,dyskonty stały się już sklepami winnymi dla osób szukających świadomie. A One szukają czegoś innego niż półsłodkie. Ale wierz mi, niewiele się zmienia w narodzie -dużo osób wciąż tkwi w typie pół-cośtam. Podpytywałem znajomych restauratorów i takie są Ich opowieści.