Tyle, że czytałem na przykład, iż alkohol w wódce albo i w piwie nawet w małych ilościach stłuszcza wątrobę (powoduje marskość), a w winie – przeciwnie….

To źle Pan czytał. w wódce, piwie i winie występuje dokładnie ta sama cząsteczka – etanol.

Natomiast w winie występuje wiele związków, których nie ma albo jest ich o wiele mniej w innych napojach alkoholowych, m.in. polifenole, a to one są w znacznej mierze odpowiedzialne za prozdrowotne właściwości wina.

Czyli etanol, to etanol, OK, ta kwestia jest wyjaśniona.

Przy okazji, dziękuję Panu za rekomendację na blogu tym Sangre de Toro z Lidla. Wspaniałe wino, dziś kupiłem i degustuję. Przy okazji, czy mnie się wydaje, czy jednak coś jest nie tak z winami chilijskimi (a więc inny kraj, kontynent). Jakieś takie płytkie są, kompotowate… A mimo tego ponoć furorę w świecie robią.

Marketing udowodni, że wszystko jest dla zdrowia: „Whisky posiada właściwości lecznicze (zawiera kwas elagowy, który hamuje rozwój komórek rakowych i powstrzymuje różne choroby serca).”

Sam etanol też ma (w odpowiednich dawkach) właściwości prozdrowotne, m.in. na układ krążenia. No ale tego głośno w Polsce nie należy mówić.

Możliwe też, że w „badaniach” mających określić poziom bezpiecznej dawki alkoholu uwzględniono poziom bezpieczeństwa pod kątem nie popadnięcia w nałóg. Tylko, że ja mam charakter i potrafię sobie powiedzieć: wystarczy na dzisiaj. Owszem, „zachłysnąłem się” kilkanaście razy gdy odkryłem czerwone wino, ale już stonowałem.

Barolo, a czy nie bierzesz (Pan/Pani) pod uwagę tego że np. WHO może siedzieć w kieszeni firm farmaceutycznych? Mówi się ponoć (na Zachodzie): „A glass of wine a day keeps a doctor away” czy jakoś tak. Ja pije wino od września zeszłego roku i skłonny jestem przytaknąć powyższej sentencji. Może (na pewno) lobby farmaceutyczne woli aby ludzie mieli problemy z sercem i po leki się zgłaszali. Nie chcę spamować, ale aż się prosi; jak szukałem leku dla mamy: http://pamietnikwindykatora.pl/2014/07/26/lekarze-dla-znachorow-windykatorow-na-przyklad/

Ze 100 ml whiskey (wobec braku wina)? Czemu nie… W wielu źródłach czytałem, że sam alkohol w niewielkich ilościach jest OK.

Śmieszy mnie tylko jak piwo rekomendują jako zdrowy napój z wartościami (nie licząc alkoholu). Pasteryzowane, filtrowane – wyjałowione. Może i zdrowe ale tylko bez tych obróbek, np. przy browarze w Czechach piłem takie kiedyś.

Konkludując:

1. Mam lepszą wydolność podczas biegania. Aliści tylko po winie (oczywiście biegam gdy nie ma we krwi alkoholu) a nie po piwie czy wódce.

2. Nie łapię infekcji.

3. Jestem bardziej kreatywny np. jak chodzi o pomysł na wpis na blogu i przelanie na „papier”. Mowa o maks 350-400 ml wina.

4. Mniej zestresowany przez cały dzień.

Bardzo się cieszę że Pan cieszy się tak dobrym samopoczuciem.

Niemniej proszę tego nie przedstawiać jako prozdrowotnych właściwości wina innym czytelnikom. Kilkaset badań naukowych przez ośrodki na całym świecie (na pewno nie wszystkie skorumpowały koncerny farmaceutycznej) zajmowało się tym problemem i co najmniej Pański punkt 1 został wielokrotnie zweryfikowany negatywnie. Jeżeli chodzi o stres, to alkohol faktycznie go obniża – ale tylko wtedy, kiedy aktualnie jest we krwi, więc „przez cały dzień” tylko wtedy, jeśli Pan pije od rana.

Co do kreatywności, jak wiadomo z licznych przykładów, występują w tej kwestii liczne różnice osobnicze. Niektórzy po alkoholu mówią i piszą głupoty.

Jak Pan sobie życzy, to Pana blog. W takim razie jedynie powiedzmy subiektywnie pozwolę sobie podtrzymać 1 punkt i choć miałbym w tym aspekcie wiele do powiedzenia, przemilczę. Jak chodzi o stres, to też podtrzymuje. Może jestem jakimś mutantem, ale u mnie dwie lampki działają nawet dwa dni pod tym względem.

Co do kreatywności, to owszem, zdarzało mi się mówić i pisać głupoty i kasować posty opublikowane „w stanie’ ale na pewno nie po wypiciu 300-400 ml wina czerwonego.

Wie Pan, może musi Pan uważać na tym blogu, bo coś tam (prawne uregulowania, interpretacje…) ale bez przesady. Tym niemniej: FAJNY BLOG.

P.S. Ja znam takie osoby, co czuły się świetnie po trzech lampkach wina a dzisiaj dwa – trzy „korki” dziennie „robią”. Oczywiście, jest takie ryzyko. Dlatego, jak ktoś nie może pohamować się przed wypiciem od razu całego zapasu (dwóch, trzech butelek na zapas kupionych) gdy już zaczął, to znaczy że ma syndrom alkoholika i od wina jak też od każdego innego rodzaju alkoholu trzymaj się synu / córko z dala, bo nic dobrego z tego dla Cię nie wyniknie. Sorry, taki mamy klimat.

Taki jeszcze jeden „nowego” czyli mój komentarz – spostrzeżenie, jeśli można, Panie Wojciechu. No, „robię” te 400-500 ml dziennie ale od razu. Gdzieś tam słyszałem czy czytałem, że picie po to, żeby „w głowie poczuć” to typowo wschodnie (Polacy, Rosjanie), bo w zachodniej Europie piją tylko prozdrowotnie. Bez przesady (to uwaga oczywiście nie pod Pana adresem), bez pierdół. Widziałem Francuzów na rauszu.

Do Wszystkich: Nie uważacie, że umiejętność zaprzestania po np. 200-300-400 ml wina oznacza charakternego mężczyznę? Nie jest sztuką schlać się. To już nie jest męska degustacja wina tylko … (nie chcę niecenzuralnych wyrazów używać).

Też jestem nowy. Nowy tutaj, bo winem interesuję się od dobrych 20 lat – ale rzadko kupuję je w Polsce. Tak po prawdzie, uważam że dużo bardziej istotna jest kwestia co się pije, a nie ile :)

No, dokładnie, co się pije. Ja nie toleruję piwa ani wódki. No, bez przesady, od średniej nie odstaję jak chodzi o to i le mogę, ale właśnie chodzi o to, jak się po tym czuję.

Wiesz, organizm alarmuje jak coś jest nie tak. Alarmuje mnie po dwóch piwach bólem głowy, na przykład. Nie alarmuje po dwóch … winach.Idę prze miasto, kolega podchodzi i na piwo zaprasza. A ja: nie już nie piję piwa a poza tym jestem po dwóch winach. A on: nie żartuj, że ty dwa wina wypiłeś…

Pisząc „co się pije” miałem na myśli raczej rodzaj wina, niż alkoholu w ogóle. Ale faktem jest, że wiekszość płynów które w Polsce sprzedaje się jako piwo, do spożycia słabo się nadaje.
Z winami jest trochę lepiej, ale i tu pokutują jeszcze przyzwyczajenia konsumenckie z PRL („słodkie, czy półsłodkie?”). Dlatego doceniam edukacyjną rolę takich portali jak ten, szczególnie jeśli chodzi o opisy trunków z półek bardziej przystępnych cenowo (sam trafiłem na Winicjatywę szukając recenzji win z Lidla)

Znaczy się, Panie Tomaszu, w obrębie wina radź se Pan sam. Są w dyskontach dobre wina. Wie Pan, mnie pieniędzy nie brakuje i chciałem szaleć a moi prawnicy (też mają pieniądze) którzy wino pija mówią, że snobem cenowym jak chodzi o wina być nie warto.

I teraz słuchajcie: znam adwokata dobrego, co wypiwszy butelkę wina chciał za kółko wsiąść. W ostatnim momencie, wyjeżdżając na jezdnię zdał sobie sprawę z tego, że ma we krwi około promila.A czuł się świetnie. A kto mu to uświadomił? Ano ja, idąc doń po poradę.