Polska w świetnej formie
To był wspaniały dzień dla polskich win. Mimo komunikacyjnego paraliżu Warszawy i załamania pogody w połowie imprezy, na degustacji zorganizowanej przez Winicjatywę zjawiły się tłumy, a opinie były jednoznacznie pozytywne: polskie wina są świetne! Ci, którzy próbowali je po raz pierwszy, często byli w szoku, że tak dobre Pinot Noir, Rieslingi i Chardonnay powstają w kraju wciąż kojarzonym z wódką i jabolem. Zaś ci, którzy polskie wina już znali, mogli poznać nowe roczniki, nowe etykiety i nowe winiarnie – po raz pierwszy szerokiej publiczności zaprezentowały się 44 Winnice Dziedzic z Podkarpacia.
Była to pierwsza tak szeroka prezentacja polskich win dla szerokiej publiczności – sześciu producentów polewało w sumie przeszło 30 win z roczników 2011 (próbki beczkowe jeszcze przez butelkowaniem), 2010 (jak wiadomo, trudny rocznik, ale parę win się obroniło) i 2009 (znakomicie się rozwija). Tym samym Winicjatywie udało się zgromadzić lwią część polskich winiarzy, którzy uzyskali wszelkie niezbędne zezwolenia i oficjalnie sprzedają swe wina – zabrakło jedynie Winnicy Nad Dworskim Potokiem UJ, Marii Anny i Starej Winnej Góry pp. Krojcigów.
Nie zawiedli klasycy. Winnice Jaworek trzymają dobry poziom. Czerwony Regent 2009 pachnie buraczkami i koperkiem, co nie wszystkim się podoba, ale ma dobry owoc i niezłą koncentrację. Riesling 2010, niemiłosiernie kwaśny rok po zbiorach, dzisiaj się harmonizuje (nuty ananasa) i naprawdę wiążę z nim spore nadzieje, ale trzeba jeszcze poczekać rok. Świetnie zapowiada się Riesling 2011 i zwłaszcza Traminer 2011, aromatyczny jak trzeba i nie nazbyt kwaśny (w czym pomaga 19 g cukru resztkowego). Te dwa ostatnie wina były tak dobre, że przyćmiły komercyjny hit, czyli Sauvignon Blanc 2010 z winnicy Lecha Jaworka w Macedonii!
Barbara i Marcin Płochoccy po raz kolejny pokazali, jak świetnie potrafią robić smaczne, przystępne, łatwe w piciu wina, które podobają się wszystkim. Od lekuchnej półsłodkie Aury 2011 aż po świetnie rozwijającego się Sibemusa 2010, wszystko jest to zrównoważone i przemyślane. Z nowych win hitem będzie półwytrawny (tak smakuje, w istocie ma ponad 20 g cukru) Rosé 2011 oraz soczysty i poważny Geltus 2011, o którym już pisał Sławek Chrzczonowicz.
Dolnośląska Winnica Adoria przedstawiła znanego już, bardzo beczkowego Chardonnay 2010 (ale to wino jeszcze się rozwinie) oraz półsłodką wersję tego samego szczepu, prostą, ale dobrze odbieraną przez publiczność. Riesling 2010 jest bardzo kwasowy; pytanie, czy z czasem znajdzie w sobie owoc (potwierdza się, że Riesling w Polsce wymaga bardzo słonecznego rocznika i jest mniej regularny niż np. Pinot Gris). Hitem Adorii jest Pinot Noir 2010, ze świetnym owocem, soczysty, czysty, długi, bezbeczkowy – moim zdaniem najciekawsze polskie wino, jakie pojawiło się w ostatnim czasie.
Ciekawa była dla mnie degustacja win Pałacu Mierzęcin, produkowanych przez naszego blogera Piotra Stopczyńskiego. Jest on mistrzem w równoważeniu win pod względem kwasowości i cukru resztkowego – Chardonnay 2010 z 27 g w zasadzie smakuje jako wino wytrawne. Do bardzo wysokiej kwasowości tutejszych win białych trzeba się przyzwyczaić (żałuję, że nie próbowaliśmy Pinot Gris, które pite w winnicy podobało mi się najbardziej) i w sumie bardziej przystępne są czerwone, zwłaszcza Rondo i Regent z rocznika 2009. W 2010 wina mają nieco powyżej 10% alkoholu – rezygnacja z szaptalizacji (podnoszenia zawartości alkoholu poprzez dodanie cukru do soku gronowego) jest decyzją chwalebną i coraz w polskim winiarstwie powszechniejszą.
Monika Dziedzic z 44 Winnice Dziedzic (d. Straszydle) to debiutantka z Podkarpacia – pierwszy rocznik to 2010 i od razu dobre wyniki z winem Aurora+ i Hibernal+, ale jeszcze lepiej zapowiada się HiBnoza 2011, czysty Hibernal z nutami owoców egzotycznych, sporym cukrem resztkowym, ale i wysoką kwasowością – smakuje jak dobre mozelskie Spätlese. Rocznik 2011 będzie pierwszym, oficjalnie wprowadzonym do sprzedaży.
Cieszę się, że w degustacji wzięła udział Winnica Zbrodzice. Mogłem dzięki temu zweryfikować swój wobec niej sceptycyzm. Biały Solaris 2009 miał lepszy aromat, niż pamiętałem, choć wobec utlenionej, tostowej końcówki tego wina można mieć wiele zastrzeżeń. Herbowe czerwone 2009 to wino o bardzo mocnym, kompotowym owocu, mam wrażenie, że wciąż zbyt młode i bez harmonii, ale i ono smakowało lepiej niż przy poprzednich próbach. Winnica Zbrodzice zdobywa wszak kolejne wyróżnienia.
A o unikatowej degustacji, w której polskie wina skonfrontowałem z butelkami od najlepszych winiarzy świata, i zaskakujących wnioskach z niej płynących – przeczytacie tutaj.
Wina do degustacji udostępnili producenci.
- 5
- …
Komentarze