Mnie nie chodzi tylko o fragment o bezalkoholowych piwach – na hejt nie zasługują w ogóle, są potrzebne, a i są chlubne przykłady (koluszek już o nich napisał), choć w większości wypadków te bezalkoholowe potworki są tragicznie słabe i absolutnie nie wierzę w stwierdzenie „na mój smak niewiele albo wręcz niczym nie różnią się od swoich sobowtórów alkoholowych” – szczególnie wiedząc, jak wprawnym degustatorem jest Naczelny. To stwierdzenie może się bronić tylko jeżeli „sobowtóry alkoholowe” potraktujemy jako „piwo tego samego typu, stylu i charakteru co bezalkoholowe, ale zawierające alkohol”, czyli spłaszczymy tezę do przysłowiowego Żubra w kontrze do bezalkoholowego Lecha – ale nie ma racji bytu, jeżeli na szali postawimy bardzo ograniczoną ofertę piw bezalkoholowych (nawet z rzemieślniczych browarów, które na razie rzadko się porywają na ten temat) w zestawieniu z paletą różnorodnych piw niedartych z alkoholu. Taka konfrontacja ma oczywisty wynik, niezależnie, czy będzie w ciemno, czy nie.

Piję do ogólnego wydźwięku całego początku tekstu, który piwo sprowadza do prostolinijnego, mało złożonego napitku o niskiej zawartości alkoholu, co fascynuje mnie zwłaszcza po licznych zdjęciach Wojtka choćby belgijskich tripli, lambików, piw żytnich, czy mocno chmielonego Mikkellera, notabene opisanego jako: „This is crazy & incredibly good. Crazily fruity.”.

Znając piwa z kilkunastoprocentową zawartością alkoholu, długo leżakowane w dębowych beczkach, fermentowane dzikimi drożdżami, o naprawdę ogromnej złożoności, stwierdzenie…

„Wino to jednak co innego, prawda? Wino jest o wiele szlachetniejsze i bardziej złożone w smaku niż piwo. Tutaj alkohol gra już znaczącą rolę, stanowi 10, 11, 12, 13, 14, niekiedy 15% wolumenu wina. ”

…jest dużym uproszczeniem i spłaszczeniem faktów. W kontekście cydrów czy whisky takich uproszczeń Winicjatywa nie stosuje i podchodzi do tematu z pełną powagą. W żadnym stopniu nie oczekuję, że Winicjatywa chwyci rękawicę i zacznie pisać dodatkowo o piwie – wystarczy, że artykuły tematyczne pojawiają się już w Magazynie Wino – ale nie rozumiem, czemu piwo dostaje łatkę trunku o cale galaktyki mniej interesującego niż wino, gdzie jeszcze wersji bezalkoholowej od alkoholowej w degustacji w ciemno rzekomo się nie odróżni.

Szczególnie po stwierdzeniu „przypominają wino, ale brakuje im istotnej składowej… To się po prostu nie może udać, tak uczy doświadczenie i zdrowy rozsądek.”, które z racji metody produkcji dokładnie tak samo przekłada się na wszystkie inne produkty alkoholowe i w podobny sposób daleko je spłaszcza.

Ale też pan Wojtek obraził „normalne” piwa porównując je do ich bezalkoholowych odpowiedników :-)

Są generalnie nieakceptowalne – wyjątek stanowi właśnie Kormoran 1 na 100 (1% alkoholu) i Erdinger bezalkoholowy. Reszta zazwyczaj męczy po wypiciu butelki 0,33 litra. Chociaż trzeba też przyznać, że przy „winach” bezalkoholowych smakują wybitnie.