7 rzeczy o albariño
…czyli o najmodniejszej białej odmianie Półwyspu Iberyjskiego.
1. Co to jest albariño? Ważny biały szczep winorośli uprawiany na Półwyspie Iberyjskim. Bardzo ekspresyjny, mająca wielki potencjał i dająca różne stylistycznie wina. Jest podwaliną sukcesu jakościowych vinho verde na północy Portugalii i słonawych, dobrze zbudowanych win z Rias Baixas (czyt. rias bajszas) – najmodniejszych od kilku lat hiszpańskich białych win.
2. Skąd się wzięło albariño? Teorii jest kilka: jedni mówią, że ta odmiana jest krewnym rieslinga, a na Półwysep trafiła ponad 800 temu za sprawą mnichów pielgrzymujących do Santiago de Compostela. Kolejni angażują w historię burgundzkich cystersów, a jeszcze inni wykazują podobieństwo albariño i petit manseng z Gaskonii. Żadna z tych teorii nie znajduje potwierdzenia w badaniach genetycznych – potwierdziły one jedynie, że albariño jest krewniakiem innych lokalnych szczepów z Galicji – amaral i caíño branco.
3. Gdzie uprawia się albariño? Szczep ten zdecydowanie rządzi w galicyjskiej apelacji Rías Baixas (5,1 tys. hektarów) stanowiąc niemal 95% nasadzeń, a wina z adnotacją DO Rías Baixas muszą mieć przynajmniej 70% albariño w kupażu. Popularność odmiany jest tak wielka, że obszar nasadzeń od początku istnienia apelacji (1988) wzrósł ośmiokrotnie. Tutaj też znajdziemy najstarsze winnice tego szczepu – niektóre mają ponad 200 lat!
Albariño ma mocną pozycję także w sąsiednich apelacjach Ribeiro i Ribeira Sacra. Inaczej jest w Portugalii: choć w północym regionie Minho albariño uważane za odmianę z największym potencjałem, to jednak uprawia się go niemal dwukrotnie mniej (2,3 tys. ha) niż np. loureiro.
Poza Półwyspem Iberyjskim uprawia się albariño na małą skalę w Stanach Zjednoczonych (np. Oregon). Ciekawa historia zdarzyła się w Australii – na fali popularności tego szczepu posadzono ponad 200 hektarów albariño licząc na rynkowy sukces, lecz po kilku latach okazało się, że australijska szkółka przez pomyłkę zamiast albariño przygotowała sadzonki francuskiego szczepu savagnin.
4. Jak smakuje albariño? – albariño łączy smakowe cechy popularnych szczepów białych – viognier, rieslinga i gewürztraminera. Dobrze wykonane, dojrzałe albariño pachnie brzoskwinią, egzotycznymi owocami, skórką cytryny i kwiatami cytrusów, jednak są to aromaty subtelne. W smaku wyczuwalna jest słoność (w winach z Rías Baixas oraz Vinho Verde) i bardzo soczysty owoc. Albariño jest mniej tłuste i woskowe niż viognier, ale i mniej kwasowe i cięższe od rieslinga.
5. Młode czy stare? – większość albariño przeznaczona jest do picia jako wina młode, w pierwszym roku po zabutelkowaniu. Warto jednak pamiętać, że alvarinho z północy Portugalii, konkretnie z subregionu Monção e Melgaço to wina z ogromnym potencjałem starzenia, które po latach ujawniają nuty naftowe i krzemienne, nie tracąc na strukturze i zachowując odświeżającą kwasowość. W Rías Baixas obecnie również pojawiają się długo starzone (w beczce lub kadzi stalowej – np. Pazo de Señoráns Selección) przykłady tego szczepu.
6. Co jeść do albariño? – w zasadzie wszystko. Albariño zwykle pije się jako wino młode, a jego świeżość, profil aromatyczny oraz mineralny, słony rys czynią go świetnym partnerem dla różnych przekąsek, drobiu, owoców morza i skorupiaków. Dobrze zbudowane albariño udźwignie te dania także w wersji cięższej strukturalnie i aromatycznie, np. z makaronem, ziemniakami (polecam z pulpo a la gallega – ośmiornicą z ziemniakami) czy z grilla. Albariño to także świetne wino na lato, na taras, bez jedzenia.
7. Polecane albariño/alvarinho:
Zobacz nasz niedawny panel najlepszych win z Albariño
Dwa świetnie niskobudżetowe portugalskie Alvarinho dostępne regularnie w Żabce (18–29 zł).